Kahramanların Ölümü
Gerilir zorlu bir yay
Oku fırlatmak için
Gece gökte doğar ay
Yükselip batmak için
Mecnun inler kanını
Leyla'ya katmak için
Şair neden gam çeker
Şiir yaratmak için
Dağda niçin bağrılır?
Feleğe çatmak için
Açılır tatlı güller
Anılar tatmak için
Tanrı kızlar yaratmış
Erlere satmak için
İnsan büyür beşikte
Mezarda yatmak için
Ve kahramanlar can verir
Yurdu yaşatmak için
Hüseyin Nihal Atsız
Benim için "sahi nedir vatan" sorusu ile başlayan sonra ise bendeki konum olarak başka yere evrilen bir dersten öte artık hayatımın içinde bir yere ve öneme sahip oldu. Şu an ve geçmişte bu ülke için canını seve seve veren aziz şehitlerimizin hangi uğurda savaştığını öğrenme türk milletinin her daim özgür kalacağını anlamak ve dünya tarihi. Her şeyden önemlisi ders niteliğinde olan tarihî olayları günümüz ve hayat içinde fark etme olayı oldu benim için "Tarihten Türkleri çıkarırsanız ortada tarih diye bir şey kalmaz '
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak:
Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden,
Çatırdılar geliyor karanlık kubbemizden,
Çekiyor tebeşirle yekûn hattını âfet;
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!
Durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum;
Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum!
Bir şey
Utanırdı burnunu göstermekten sütninem,
Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.
Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina;
Evde cinayet, tramvay arabasında zina!
Bir kitap sarayının bin dolusu iskambil;
Barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil!
Ve ferman, kumardaki dört kıralın buyruğu;
Başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu!
Geçenler
Başarısızlık ancak mezarda vardır. Hayatta olan kişi
henüz başarısız olmamıştır; her zaman için geri dönüp,
indiği patikadan geri yukarı çıkabilir; ve daha az dik ve
koşullarına daha uygun bir patika olabilir.
Ustad Necip Fazıl Kısakürek...
Kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz;
Heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz.
Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilâç;
Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilâç.
Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan;
Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan!
Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde;
Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde!
Mezarda kan terliyor babamın iskeleti;
Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti?
Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap;
Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılap...