Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gizem

Gizem
@midnightsfairy
happy, free, confused, and lonely at the same time
"Tabii" dedi kendi kendine, sanki mantıklı, açık düşüncesi onu bu sonuca getirdi. Aslında, kendisi için çok inandırıcı olan bu "tabii", sadece bu saate kadar onlarca kez tekrarladığı düşüncelerin ve hatıraların sonucuydu. Hep sonsuza kadar kaybettiği mutluluk anıları, hep gelecekteki yaşamın anlamsızlığı, hep küçük düştüğünü kavraması. Bu düşüncelerin ve duyguların sırası bile hep aynıydı.
Reklam
Üç uykusuz geceden sonra eve döndüğünde soyunmadan başını kollarına dayayıp divana uzandı. Başı çok ağırdı. İzlenimler, anılar ve düşünceler en tuhaf bir biçimde ve çok büyük bir hızla ve netlikle arka arkaya değişiyordu.
Kendini utanmış, aşağılanmış, suçlanmış ve onurunu temizleme olanağından yoksun hissediyordu. Şimdiye kadar gururla ve kolayca yürüdüğü yoldan çıkarılmış hissediyordu. Hayatının o kadar sert görünen alışkanlıkları ve kuralları birdenbire yanlış ve kullanılamaz olmuştu.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Niçin tartışıyorlar anlamıyorum. Birbirlerini hiçbir zaman ikna edemezler ki!.." "Evet, bu gerçek. Çoğu zaman rakibin tam olarak neyi kanıtlamaya çalıştığını anlamadığın için heyecanla tartışırsın."
Reklam
"Mahvolmak istemeyen insanı kurtarabilirsiniz; ama böylesine bozulmuş bir insana, mahvolmayı kurtuluş olarak gören bir insana ne yapabilirsiniz ki?"
"Biliyor musun, ölümü düşündükçe hayatın güzelliği kayboluyor ama daha huzurlu oluyor insan."
"Eski, ama biliyor musun, bunu açıkça anladığında her şey o kadar önemsiz geliyor ki. Yarın ya da yarından sonra öleceğini anladığında her şey önemsiz oluyor! Fikrimi çok önemli sanıyorum, oysa gerçekleşse bile, onun bu dişi ayıyı öldürmek kadar önemi yokmuş. Öyle işte, ölümü düşünmemek için avla, işle eğlenerek hayatını geçiriyorsun."
"(...) Yaptığımız her şey saçma. Gerçeği sana söyleyeyim, benim için fikirlerim, işlerim çok degerli, fakat aslına bakılırsa, bütün dünyamız ufacık gezegenimizdeki küçük bir küftür. Biz ise büyük şeylerimizden bahsediyoruz- düşünceler, işler! Bunların hepsi bir kum tanesidir."
"Neden her şey iyi olacağına, hepimiz acı çekiyoruz?"
Reklam
"Bu hafta aynaya bakıyor gibiydim ve bu hayat hiç hoşuma gitmedi."
Ölüm gelinceye kadar hayatı bir biçimde yaşamak gerekiyordu. Her yeri karanlık kapladı; ama bu karanlığın içinde yolu gösteren ip onun işiydi ve son gücüyle bu ipe sarıldı.
Yatağın üstünde kıvrılıp dizlerini kollarıyla sarıp düşünmekten nefesini tutarak oturuyordu. Fakat ne kadar zorlansa da aynı sonuca varıyordu: Hayatında bir küçük şeyi unutmuştu- bir gün ölümün geleceğini ve her şeyin biteceğini. Öyleyse her şey boşuna, başlamaya değmez. Evet, bu korkunç ama gerçek.
Her insan etrafındaki karışık sorunları bilip bir tek kendisi bu karışık, güç olan sorunları anladığını ve çözebileceğini düşünür ve başkalarının da aynı karışık, güç sorunları yaşadığını düşünmez.
351 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.