Bir süredir hep gitmek fikri var kafamda. Öyle alıp başını kaybolmak değil, yakalanmak, bulunmak, kavuşmak hevesiyle gitmek… Büyümek, öğrenmek, anlamak için gitmek… Dönmeyi düşünmeden ama dönebilme ihtimalinin huzuruna da tutunarak gitmek…
Müsvedde hayatlar yaşıyoruz, öylesine ciddiye almadan, özenmeden. Hep bir gün toparlarız düşüncesi var kafamızda. Hepimizin hiçbir zaman gelmemiş ve gelmeyecek o gün umuduyla yaşıyoruz. Ben artık müsvedde bir hayat yaşamak istemiyorum.