Zaten insanoğlu yaptığı, yapacağı veya tasarladığı her kötülüğe haklı bir neden bulmakta usta değil miydi?
Hayat korkaklara cimri, cesurlara eli açıktır.
Bu dünyada neyi bilmediğimizi bilmiyor,
Bildiklerimizi büyüterek, kendimizi bir şey sanıyoruz.
Konuşmalarda anlamak vardır.
Susuşlarda ise anlam..
Aslında yoksulluk dünyada var olan bir şey değil, paylaşımı reddettiğimiz için türemiş bir şeydir.
Kazanmak için her türlü ahlaksızlık salgın hastalık gibi yayılıyor herkese.Utanmasa millet birbirinin etini yiyecek.
Sayfa 58
İnsan işte, en metruk yerleri bile isterse yaşanabilir hale getirirdi.
Beklentiler, toplum yargısı, din, gelenek görenekler, yazılı olan ve olmayan kanunlar farkında olmadan bizim hayatımızın sevincini ve üzüntüsünü nasıl da belirlerdi.
Sayfa 75
İnsan bir plan yapardı,hayal kurardı,umut ederdi.Bazen hayat o planları umursamazdı ve kendi planını yapardı.Bu iki plan uyuşmadığında ise sert rüzgarın yaprağı yıpratarak sürüklemesi gibi hayatın rüzgarında yıpranarak sürüklenir,umutlarından ve hayallerinden uzağa düşerdi.
Sayfa 22
İnsanın hayatında problemler hep pusudadır, zayıf düştüğümüz an domino taşları gibi birbiri ardına üzerimize çöker.
Fakat sevinçlerimiz ve mutluluklarımız öyle değildir. Onları emekle kazanarak elde ederiz..
Bu yüzdendir ki mutluluk ve sevinç değerlidir.
Yapmanın, yıkmanın, kazanmanın, kaybetmenin anlarla ölçüldüğü bu hayatta, bir anlık öfkenin pişmanlığı ömür boyu sürebilirdi.
Ortada bir devlet var, o devleti bile silah zoruyla yıkan, anasaya el koyan bir avuç zorba, iktidarı ele geçirip ağzından çıkanı kanun yaptırarak devletin güvenlik güçlerine uygulatıyor.
Tutuklayın dediğinde on binlerce, yüz binlerce hayatı iki dudak arasında söndürdüğünün farkında mıdır bu adamlar bilmem ama garip olan bunun adalet olmadığı, tezat olan ise adalet adına yapıldığı..