Sabitlenmiş gönderi
Peki, başka ne diyeyim? İçimizden geçen düşünceler dışardan görünüyor mu ki? İnsanın ruhunda koca bir ateş yanıyor olabilir, ama hiçbir zaman kendi kendisini ısıtamaz onunla; gelip geçenlerse yalnızca bacadan çıkan cılız dumanı görürler ve yollarına devam ederler. Şimdi bak, yapılması gereken şu: İçindeki o ateşi körüklemeli kişi, kendi kendine yeterli olmalı, büyük bir sabırsızlıkla, ama yine de sabırla birinin gelip o ateşin yanına oturacağı-belki de hep orada kalmak üzere- saati beklemeli.
... tabana yakın bulunmalıyım hep, yaşamı en derinliklerinden yakalamalıyım; bir sürü dert ve sıkıntı arasında ilerleyebilirim, ilerlemeliyim...
Başka türlü düşünemiyorum, dertsiz, sıkıntısız bir yaşam aramıyorum; yalnızca bunların dayanılmaz hale gelmeyeceğini umuyorum...
Gelecek için parlak tasarılarım yok. Kimi kez sıkıntısız bir yaşam özlemi, refah isteği bir an için yükselse bile içimde, hemen dertlerime, sıkıntılarıma sevecenlikle dönüyorum. Güçlüklerle dolu bir yaşam, evet. Böylesi daha iyi diye düşünüyorum kendi kendime, bundan öğreneceğim daha çok şey var, beni alçaltmıyor, bu yolda insan yok olmaz.
Kendimi kötü ifade etmektense hiçbir şey dememeyi yeğlerim.
Okur Takip Önerileri
Ama benim de kulaklarım işitiyor Theo. Biri durup dururken "pis bir karakterin var" derse, ne yapabilirim yani? Arkamı döndüm, tek başıma yoluma gittim; ama Mauve'un bana böyle bir şey demeye cüret etmesi yüreğimi derin bir kederle doldurdu. Ne demek istediğini sormayacağım ona, herhangi bir açıklama talep etmeyeceğim, öte yandan özür de dilemeyeceğim.
Ve sen tüm dikenlerine rağmen çiçek açacaksın.
Eğer bir gün kalbimin dikenleri arasında çiçek açarsa o, sana aittir.
"Yaşadıkların için özür dileyemem. Özür dilememin hiçbir acını hafifletmeyeceğini biliyorum. Eğer elimden gelseydi yaşadığın tüm acıları içinden çekip alırdım. Ama yapamıyorum. Senin acılarını dindirmek değil, onlarla beraber yaşamayı öğrenmek istiyorum. Lütfen benden korkma."
472 syf.
·
Puan vermedi
Sevgilim bak, o kadar gece ki neredeyse sabah...
Ölüm bir son değil, yaşamın parçasıydı. Yaşamazsak ölüm olmazdı.
Tüm merhemler başkalarının olsun, ben sendeki zehre meftunum. Yeter ki sen hep yanımda, yakınımda ol.
Ayakta durmam ayakta olduğum anlamına gelmiyor.