küçük aklımla yapmıştım hayatımın hatasını, sonra bi daha iyileşmedim. kimse de uyarmadı beni. bi daha kavuşmadı ruhum özgürlüğe.
bi daha ne rüzgarı görebildim ne de güneşi.
küçükken oldu hepsi, daha sokakta oynarken.
büyüdüm hala arıyorum cevabını.
bu kadar ağır bedeli olur mu nefes almanın?
Hiçbir kelime hiçbir şiir anlatamaz hislerimi,
hiçbir bilim açıklayamaz neden affettiğimi kötülüklerini,
bir gün ağlatır sevgin beni, diğer gün kötülüklerin
nasıl bir hikaye ki bu
gitsem de kalsam da hep yarım
Kendi acılarının sahibini arayan küçük kız
benimse sahipsiz ruhunu
okşa incinmiş saçlarını
kırılsa da parçalansa da aç kanatlarını göğe
hiçbir yere sığdıramadığın bedenini
özgürlüğe kavuştur.
bi gün üzülürsen de sadece affet kendini.
büyüyüp iyileşeceksin
iyileştireceğim seni
ölmek için çok gençsin
On sekizime basıp söndürdüm arkama bakmadım
Ordaydım arka sıralarda hep yaralarımı sakladım
İstedim, melek değilim, istedim sen ol kanatlarım
Beni söylemek zor mu, ben de sevmedim anlarım
On sekizime basıp söndürdüm arkama bakmadım
Ordaydım arka sıralarda hep yaralarımı sakladım
Ben kaldırdım, korkmadım, sen ol kanatlarım
Beni sevmeyi söyle zor mu, ben de sevmedim anlarım