Merve
@mrvtnc
4 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Yoksa ben yaşamımı heder eden biri miyim?diye sordu aynaya içi sızıldayarak, yoksa ben anamın dediğince ne kiliseye ne camiye yarayan biri miyim,ben yoksa boşu boşuna başını sivri kayalara vuran,her vuruşta onulmaz yaralar alan,her yaralanışta işte bakın beni gene bu toplum yaraladı diye kanlarını akıta akıta dolaşan ve toplumun o kanlarını görüpte hastasını anlayacağını uman, yarasından dolayı gögsü kabaran her başarısızlığında var mı benim gibi toplumuyla uyuşmayan yüce bir insan diye kendine güveni artan işte ben dünyayı ileriye doğru değiştirmekte emeği geçenlerden biriyim diye için için devleşen ve durmadan yeni yeni yaralar arayan yaralarından ve devliğinden kimsenin haberi olmayan emeği eline verilmiş biri miyim ben yoksa?”
188 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
''Yalnız beni bir daha 'Gündökümü' nde harcama. Ne de olsa ikimiz de iki-üç paragrafla geçiştirilemeyecek kadar zorlu bir çaba gösterdik aramızdaki 'şey'i anlamak için. Bildik hiçbir şeye benzemiyor ki.''
''Acıyı bulamıyorum, yabancılık, özlem bulamıyorum. Derin bir sevgi ya da bir ilişki bulamıyorum. Hep o gözlemciyi görüyorum, düşüşleri ve çıkışları düzenleyen gözlemciyi. Beni, yaşamımı gözleyen, beni fırtınalarla uçuşturan, karanlıkla seviştiren, güneşle doğuran, bulut olarak Doğu Denizi'ne yağdıran gözlemciyi. Bana yutkunmayı güçleştireni.''
''Her gün gideceğim. Tren kalkarken çocukluğumu adım. Ardından tüm gözyaşlarımı çocukluğuma karıştırdım. Beni öldürdüm. Her insanı öldürmek kanısı ile öldürdüm. Ben ben miyim? Ben herkes miyim? Ben her şey miyim?
''Kısacası, siz hayatı görmediniz, onu zerrece tanımıyorsunuz. Gerçeklikle tanışıklığınız yalnızca teoriden ibaret. Acıyı küçümsemenizin, hiçbir şeye şaşırmamanızın sebebi ise çok basit: İçte ve dışta her şeyin beyhude oluşu, hayatı, acıyı ve ölümü küçümseme, hayatı derinlemesine anlama gayreti, gerçek mutluluk...''
''Seni saran efsane çürüyüp toprağa karışırken
kucağımda başın
gümüş bir tarakla tarayacağım saçlarını
kendi enkazımın üstünde
kurtlar, çakallar gibi uluyarak ağlayacağım acıdan
öldürerek yaşatacağım seni kendimde.''
''yarın da iradesine sahip çıkamayıp onu tekrar görmeyi ,onunla konuşmayı deneyeceği ve onun gözünde bir yabancıdan başkası olmadığına tekrar emin olacağı için dehşete düştü. Ertesi gün de aynısı olacaktı. Pek ya ne için? Bütün bunlar ne zaman ve nasıl sona erecekti?''
