Sabitlenmiş gönderi
Eskilerin hayata dair muhteşem bir öğretisi;
"Çok muhabbet tez ayrılık getirir.
Bir şeyi az anarsan unutursun, çok anarsan çürütürsün.
Bir çiçeği az sularsan kurutursun, çok sularsan çürütürsün."
Hayat; dengeyi arama, bulma ve uygulama meselesidir. Kurutmadan ve de çürütmeden...
"Gülünü senin için bu kadar önemli kılan ona harcadığın zamandır. İnsanlar bu gerçeği unuttular."
Küçük Prens, Antoine de Saint-Exupéry
210 syf.
·
Puan vermedi
·
21 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Gerçek şu ki;
Okullarda ilk önce İNSANLIK dersi olmalı
çocuklar nasıl olsa 2 kere 2 yi öğrenir...
Unutmayın, yaşam ard arda gelen mevsimlerden oluşur.
Her insan mükemmel yazların ihtişamına ulaşmak için birkaç şiddetli kışa katlanmak zorundadır.
Ve unutmamak gerekir ki, kışlar asla kalıcı değildir…
Şair bir dizesinde şöyle diyordu:
"İnsan sahip olduklarından vazgeçebilirmiş,
vazgeçemedikleri ait olduklarıymış."
"Fazla üzülme !
Takdir edilen olacaktır, rızkın da sana gelecektir."
(Beyhaki, el-Âdab 481)
"Kitap okumanın faydası nedir?'' diyenlere...
Bir defasında hocama dedim ki: “Bir kitap okudum ama zihnimde kitaptan hiçbir şey kalmadı.”
Bana bir meyve uzattı ve dedi ki: “Bunu ağzında çiğneyip ye.”
Yedikten sonra sordu:
”Şimdi sen büyüdün mü?
” Hayır,” dedim.
Dedi ki: “Büyümedin ama o vücuduna dağıldı; et oldu, kemik oldu, sinir oldu, deri oldu, tırnak oldu, hücre oldu…”
Anladım ki, okuduğum kitap da öyle dağılıyor:
Bir kısmı kelime dağarcığını zenginleştiriyor. Bir kısmı bilgi ve irfanını artırıyor, bir kısmı ahlakını güzelleştiriyor, bir kısmı yazı ve konuşmada üslubuna incelik katıyor, bir kısmı hayata farklı bakmanı sağlıyor, bir kısmı içindeki sevgi-merhameti arttırıyor, bir kısmı özgüvenini arttırıyor, düşünmeni, sorgulamanı tetikliyor, olaylar karşısında nasıl davranman gerektiğini öğretiyor… her ne kadar sen bunların farkında olmasan da.
Kitap okumak bir şeye yaramaz, çünkü kitap okumak çok şeye yarar! O kadar çok şeye yarar ki neye yaradığını söylemek imkansızdır.
“İyi dostlar, iyi kitaplar, bir de huzurlu bir vicdan:
______İşte ideal hayat.”
Sade olanın, öylece duranın, sessizliğin, yavaşlığın, hafifliğin, zerafetin tarafındayım.
Başka türlüsü iyi gelmiyor...
Kendimi bir nokta kadar hiç olarak gördüm.
Bu durmadan akan, yürüyüp kaybolup giden girdap içinde, bu korkunç çağıltıda bir damla su gibi.
Yalnız kendimi değil, yaptıklarımı da, yapmayı tasarladıklarımı da…
…bir daha gidilmeyen bir ülkeydi çocukluk.
Yaşarken kıymeti pek bilinmeyen…
Neyine büyüklenip,
kibirlenir ki insan?
Bu dünyanın geçmişi tufan,
geleceği kıyametken…
İnsanların kalpleri Cennet değildir.
İçinde kalmak için kendini yorma!
“Eğitim, refah anında bir süs, felaket sırasında bir sığınaktır.”
Aristoteles