Fatih Sultan Mehmed Han
Geçici bir süre için de olsa genç olduğu için iktidardan uzaklaştırılmanın acısından çok, padişah olarak görülmemek kendisini derinden sarsmış adeta kafese tıkılmış aslan yavrusu gibiydi. Kendisini kimseler anlamıyordu. Duygularını mısralara dökerek şöyle diyordu:
Hiç kimse yok kimsesiz
Herkesin var bir kimsesi
Ben bugün kimsesiz kaldım
Ey kimsesizler kimsesi!
Sayfa 67Kitabı okudu
Türkler’de, Müslüman olduktan sonra en büyük zaferlerine imza atmıştır.
Oğuz Kağan'dan Kürşad’a kadar,
Sultan Alparslan'dan Abdülhamid Han’a kadar.
Osman Gâzi'ye devlet kurduran, Kânuni Sultan Süleyman ve Yavuz Sultan Selim'i her cenk'de zafere götüren İlây’ı Kelimetullâh dâvasıydı.
Şehzâde Mehmed'i Fâtih yapan, Peygamber efendimiz (sav) tarafından müjdelenen komutan olma hayâliydi..!
Velhasılı kelâm, İMAN’dır aslolan..
Sakiya mey sun ki bir gün lalezar elden gider
Erişir fasl-ı hazan bağ-u bahar elden gider.
(Ey saki içki ver çünkü bir gün bu lale bahçesi elden gider
gelir hazan zamanı bu bağ, bu bahar elden gider.)
Çünkü sürünün önündeki atın hızı, geridekilerin temposunu belirler ve at, adımına göre değil, adamına göre yürür.
"Konstantiniyye elbet bir gün fethedilecektir. Orayı fetheden komutan ne güzel komutandır, onun askeri ne güzel askerdir!"
Sayfa 220Kitabı okudu
