(Müjgan)Sen Sen Ol
Insanın sevgi araması zor iş...Bazen boşa kürek sallarız farkında değilizdir.Bazen de yanibasimizdadir göremeyiz!Hep bir fazlasını bekleriz.Ne verdik ki ne bekliyoruz. Öyle ya da böyle uçup gidiyor elimizdekiler...Kıymet bilmek!
Bence en değerlisi de o...Hak edene hak ettiğini vermeyi ,verebilmeyi öğrenseydik öğrenebilseydi insanoğlu" Ayakları baş, başları ayak etmezdi"...Simdi gönül kalemimden dökülenleri yazarken ben bilemedim ben uyguluyor muyum bunu!...
Batırdım çuvaldızı kendime!Ne garip,durmayı bilip düşünmek biraz düşünce lazım insanlara...Nasıl nefes almak için zaman ayirabiliyorlarsa bunun için de yapabilirler.Dedim ve sonra şunu söyledim kendime; başkalarını değiştirmeye çalışma hicbir zaman başaramazsın.Sen söyle dinleyen olursa kendine dinlemezse de kendine...Sen sen ol yeter!...
Mujgan Sen ve Ben
...Sen ve ben yalnız iki bir olduk(ayrı ayri)
Bir bir olamadık!
Topladık olamadik hep eldelerimiz vardı...
Çarptık birbirimize gözlerimiz kapalıydı...
Sonra çıkardık fazlalıkları açık kaldık yine olmadi...
Böldük birbirimizi parçalara, parçalar yerlere dağıldı...
Sonra baktık dört işlem olmuyor...
Bıraktık kendimizi kadere yollar yine ayrılmadı...
Müjgan
Sesinde sesim vardi
Ve sen bunu bilemedin
Söyledin söyledin söyledin...
Benden ses istedin
Bende sesine sesimi ekledim
Dinledin dinledin dinledin...
Yüzünde yüzüm vardi sen göremedin
Benden Yüzümü istedin
Yüzümü gülüşüne ekledim
Bekledin bekledin bekledin...
"Ben zaten sendeydim"...
Mujgan
Sabah uyanınca derin bir nefes aldım.Serin sonbahar havası,mis gibi sarılar ve cıvıldayan kuslar sevdi beni sonbahar beni sevdi hepsi sevdi diye hepsi sana benzedi...
Aldığım nefes,dinledigim müzik,sevdiğim çay,fincanımda kahve seviyorum diye ben sana benzedi...
Ben seviyorum diye beni, sen sevmesen bile bendeki sen, sana benzedi...