Ceren
@muptelaokurr
182 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Bazı şeyler kitapta yazmaz ki evlat" dedi. "Bazı kitaplar bunları yazmaz. Her kitap bir şeyleri öğretmek ya da hatırlatmak için değildir. Hatta bazen bazı kitaplar unutturmak içindir."
Ömrüm birilerine bir şeyler anlatmakla geçti. Ama kendimi hiç anlatmadım. Başkalarının hikayeleriyle dolu bir dünyanın içinde yaşadım, ya da daha doğrusu yaşlandım.
Ve yaşamak kâri. Bir maksat uğruna, bir gaye uğruna yaşamak... Kimi bir asır yaşar da "yaşadı" bile diyemezsin ama biri senden benden daha küçük göçer bu dünyadan "öldü" demeye güç yettiremezsin.
Okur Takip Önerileri
İnsan dünyaya sevdalanmıştır. Ve onu kendinin sanmıştır.
Biz bir yerde hata yaptık kari. Bence ilk ve en büyük hatamız bu oldu. Kardeşlik denen sırrı unuttuk, uhuvvet denen düğümü bozduk ve ondan sonradır ki dağıldık ve koptuk. Selim Han'ın, "Bir kuru kavga imiş" dediği dünyanın hilelerine kandık, onu bizimdir sandık ve bizim olsun diye kardeşlerimizden bile caydık. Bence gönül tespihimizin imamesi kardeşlikti. Ve onu kopardığımız zaman ya da koparıldığı zaman geriye her ne kaldıysa hepsi yerle bir oldu. İşte bize ne olduysa ve nasıl olduysa ondan sonra oldu.
Ben bilmezken Sen öğrettin, ben görmezken Sen gösterdin, ben yok idim Sen var ettin. Akıl verdin, gönül verdin, can verdin, isim ve cisim verdin. Şimdi Seni bilmemek hak mıdır bana? Senden söylememek dilime layık mıdır? Her uzvumun bir zekâtı vardır. Dilimin zekâtıdır Seni söylemek, ayaklarımın zekâtıdır Sana yürümek, gözlerimin zekâtıdır her var olanda Seni görmek; gönlümün zekâtıdır Seni sevmek, aklımın zekâtıdır Seni bilmek. Ve imanım. İmanımın zekâtıdır ki bilmeyene Seni söylemek..
Her yaşama biraz yağmur düşmeli, bazı günler karanlık, kederli ve kasvetli olmalı.
Sevgi ve nefreti aşırı uçlarda yaşıyor olmam ne büyük bir talihsizlik, değil mi?
Sevgi dolu bir sözcük ilaç gibidir ve hastalıkların çoğunu iyileştirir.
Seçimlerimiz bizi tanımlardı. Sola veya sağa gidebilirdik. Evet veya hayır diyebilirdik. Bir şeye tutunabilir veya o şeyi bırakabilirdik.
İnsanları uzaktan yargılamak kolay. Kendi dünyanın dışında olan birine bakmak ve o insanların kim olduğuyla ilgili genel yorumlar yapmak, yargılamada bulunmak kolay. Çünkü diğerlerinin kusurlarını gördüğünde, nedense kendi kusurlarının onlarınkinden daha iyi olduğunu savunabiliyorsun. Fakat yakından baktığında, yanındaki kişiye gerçekten baktığında, hemen hemen aynı şeyleri göreceksin. Umut, sevgi, korku, öfke. Bir kere yakından baktığında hepimizin bir çok yönden benzer olduğumuzu göreceksin. Hepimizin kanı kırmızı akıyor ve canavarların kalpleri bile kırılabiliyor. Sadece hep yakından bakmayı hatırlamalısın.
Bazen bir insanın ihtiyaç duyduğu tek şey, düzensiz kalp atışlarını dinleyecek biriydi.
Uğruna savaşılmayı hak eden tek şey hayallerindir.
Kızgınlıktır, bir nefeste affedilir belki de...
Kırgınlık mı? Çok zor. Belki de son nefeste.
Gücünün yetmediği kişilere gösterdiğin tahammül sabır değildir, ne kadar güçlü olduğun, gücünün yettiği kişilere ne kadar tahammül gösterdiğinde saklıdır.