Murat
@murat_demmir
...
"İçimin sesi de olmasa
Ölürdüm yalnızlıktan."
...
7 okur puanı
Ocak 2017 tarihinde katıldı
Olmuyor cancağızım.. İnsan her istediği şeyi anlatamıyor.
Ya anlatmak istemiyor, ya da anlayacak kimseyi bulamıyor. Oysa, o kadar çok şey var ki içimizde biriken.
Öylesine dolu ki gönlümüz hüzünden.
Bu yara, ulaşılamayacak kadar derinden. Kelimelerin bile alamayacağı türden. Ben sussam, sen anlasan dedirtecek cinsten.
...
insan için ; sevginin varlığı değersiz , yokluğu değerlidir.
...
Murat tekrar paylaştı.
Sevgi, insana zarar veren bir hatadır;
işbirlikçisi, yani umutsa tehlikeli bir yanılsama.
Sayfa 290 - EverestKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İyiliğin, kötülüğün, aşkın ve umutların Yeryüzünde ödedim kefaretini ; Bir başka yaşama başlamaya hazırım Susuyor ve bekliyorum: Zamanı geldi. Geride benden bir iz kalmayacak Karanlık ve soğuk kuşatacak Benim yorgun ruhumu; O, ham bir yemiş gibi, özsudan yoksun. Soldu fırtınalarında yazgının Yaşamın kızgın güneşi altında kavruldu.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden
Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok...
Oturduğu yerden insanları tanıyamayacağını söyledim. Bu tutumla kimseyle arkadaş olamazdı. "Öyleyse, ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım," dedi. "Herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan, oturduğum yerde de beni bulur. Oturacağım ve bekleyeceğim. Yerinde oturan Selim'e değer vermeyenlerin, Selim'in gözünde de değeri yoktur."
“bütün öfkelerimi toprağa götüreceğim,
yaşarken de anlatamadım kimseye.”
"Nasıl bir his biliyor musun, oda geniş ama sığamıyorsun, bak kapı orada ama çıkamıyorsun, pencere açık ama nefes alamıyorsun, bir şeyler düğüm düğüm dizilmiş boğazına ama ne yutabiliyorsun ne atabiliyorsun..."
- Ne yapmalı Olric?
- Özür dileyin efendimiz. Onu ondan çok sevdiğiniz için, onu ondan çok düşündüğünüz için, yeri geldiğinde size minnetkarken, yüzünde tebessüm varken unuttuğu için, kendinden korkup sizi sevmediği için, bunca sevgiye rağmen hala kaçtığı için, yabancı bakışlarla bakmayıp yüreğinizin en derininden gelen sevgiyle onu sevdiğiniz için, canınızı bu kadar yaktığı için özür dileyin efendimiz.
- Ama Olric?
- Dileyin! Hata sizin efendimiz...
- Özür dilerim ey yâr gönül tahtima seni sultan eylediğim için. Affet beni, diğerleri kadar basit sevemedigim için...
Bana yaşamasını öğretmediler.Daha doğrusu, bana her şeyin öğrenilerek yaşanacağını öğrettiler. Yaşanarak öğrenileceğini öğretmediler..
Murat tekrar paylaştı.
Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum...
Sayfa 318Kitabı okudu
