Artık anneme haftada en az 1-2 kez şiir aracılığıyla naif övgülerde bulunmaya karar verdim. Bu hafta şu dizelerle başladım:
Murathan Mungan-Yalnız Bir Opera'dan: "Sanırım lirik sözcüğü en çok senin yüzüne yakışıyordu." ("Bana mı nasıl yani?" cevabını aldım bundan. :D)
Adil Erdem Bayazıt-Bulmak'tan: "Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde, yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde."
Yalnız bir opera
Kış başlıyor sevgilim
Hoşnutsuzluğumun kışı başlıyor
Bir yaz daha geçti hiçbir şey anlamadan
Oysa yapacak ne çok şey vardı
Ve ne kadar az zaman
Kış başlıyor sevgilim
İyi bak kendine
Gözlerindeki usul şefkati
Teslim etme kimseye, hiçbir şeye
Upuzun bir kış başlıyor sevgilim
Ayrılığımızın kışı başlıyor
Giriyoruz kara ve soğuk bir mevsime.
Sayfa 145 - Metis Yayınları
Yalnız bir opera
Gittin. Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana
Sayfa 142 - Metis Yayınları
Yalnız bir opera
aşkın bir yolu vardır
her yaşta başka türlü geçilen
aşkın bir yolu vardır
her yaşta biraz gecikilen
gökyüzünde yalnız bir yıldız arar gözler
gözlerim
aşkın kuzey yıldızıdır bu yazları daha iyi
görülen
Yalnız bir opera
ipek yollarında kuzey yıldızı
aşkın kuzey yıldızı
sanırsın durduğun yerde
ya da yol üstündedir.