küçüktüm, küçücüktüm,
oltayı attım denize
bir üşüşüverdi balıklar,
denizi gördüm.
bir uçurtma yaptım, telli duvaklı
kuyruğu ebem kuşağı renginde
bir salıverdim gökyüzüne
gökyüzünü gördüm.
büyüdüm, işsiz kaldım, aç kaldım
para kazanmak gerekti
girdim insanların içine,
insanları gördüm.
ne yardan geçerim, ne serden
ne denizlerden, ne gökyüzünden ama...
bırakmıyor son gördüğüm,
bırakmıyor geçim derdi.
oymuş, diyorum, zavallı şairin
görüp göreceği.