kul e’ûzü birabbinnâs melikinnâs ilâhin– tuhaf şey. seni ilk gördüğüm anı özlüyorum çok. en çok. hemşire yüzünü yüzüme değdirmişti de kendi gözyaşımda boğulurum sanmıştım. oysa sen beni ilk gördüğünde susmuştun. şimdi neden susmak bilmiyorsun? hoş, kimse bilmiyor ya susmayı üzerine bir yelek giydir üşüyecek çok giydirmişsin soy aman kafasından tut
