Ah bu Karadeniz erkekleri! Aşk denince önlerinde hiçbir engel tanımıyorlardı.
Bizim erkeklerimiz sevince zor sever ama sevince bütün zorlukları aşarak sevdasına kavuşmak için elinden geleni yapar.
Biz bir bütündük. Biz, efsanedeki dağ ile denizdik; Karadeniz olmuştuk. Biz, servi ile eriktik; Kemençe olmuştuk. Biz, Ege'yle Karadeniz'dik; Marmara olmuştuk.Biz, Muhacir ile Laz'dık; Tek kültür olmuştuk. Hangimiz hangimizi temsil ediyordu umrumuzda değildi. Biz, birbirimize geçmiş tek ruh ve bedendik.
Bunlar uzun eğri burunlu ve konuşmayı şehvetle seven insanlardı ki; sırtı lacivert hamsilerin ve mısır ekmeğinin zaferi için kimseden hiçbir şey beklemeksizin bir şarkı söyler gibi ölebilirdiler...
~Nazım Hikmet