Adam gibi adamları sevin diyorum. Bir adamın önce sesinde huzur, bakışlarında sıcaklık ve ellerinde şefkati arayın. Mükemmel olsun demiyorum, ama sevgiden önce onda mutlaka biraz da saygı arayın. Yanınıza yakıştığı kadar yakışsın yarınlarınıza. Gözlerinde güven, sözlerinde samimiyet ve yüreğinde sevgiyi fazlasıyla hissedeceğiniz adamlardan bahsediyorum. Yani kişiliğinde de şüphe götürmez bir güven arayın diyorum. Her türlü zorluk karşısında yılmayan, yıkılmayan, inandıklarından ve sevdiklerinden ayrılmayan adamlar hala yaşıyor bu topraklarda. Ne istediğini bilecek kadar, hiç de istemediği acılar ve anılar yaşayan kadınlara sesleniyorum. Bir gülü koklarken bile, gül incinmesin diye incelik gösteren yürekli adamları da artık görün diyorum. Çünkü bir adama yakışan ve adamlığa yakışan en güzel huydur merhamet. Çünkü o adamlar; yarım bırakmayı, yaralı bırakmayı, ağlatmayı ve aldatmayı sevmezler. Kaybetmemek için sevdiklerini, yanlış olana yüzlerini dönmezler. Korkmazlar sevdikleri uğruna değişmekten. Yani sizi kaybetmekten korktuğu kadar korkarlar sizi incitmekten. Ve gücünü sadece sizi korumak için kullanan bir adam arayın diyorum. O'na uzaktan her baktığınızda, yaralarınızı değil, yüreğinizde sevildiğinizi hissedin. Ve üstünüzden yıllar geçse bile, "iyi ki seni seçmişim, iyi ki seni sevmişim be adam" deyin.
Seni...
Ben senden cahilim..
Okur yazarlığım yok..
Tüm kalemleri ciğerime sapladım..
Tüm kitapları yaktım..
Seni bulma uğruna..
Ateşden nur ışık topladım…
Ciğerden damlayan kandan mürekkep..
Tekrar tekrar düştüm ve dirildim…
Seni bulma uğruna..
Harcadım neyim var neyim yoksa..
Bereketlendi her daim..
Bulurum uğruna harcadım tüm zaman ve mekanı..
Ne kalem yetti yazmaya ne kağıt..
Bir Hiç uğruna, tükettik bize ayrılan zamanı.....
Dünya bir HİÇ...
Ehl-i dünya bir HİÇ...
Ey HİÇ...
Birleşme HİÇ'le bir HİÇ için...
Ölümden sonra geriye ne kalır, bilirmisin?
AŞK'tır MUHABBET'tir
Gerisi tamamen HİÇ
Bi kalbim vardı kimseye vermemek için çırpındığım kalbim. Uğruna yıktığım kalpler de vardı. Kalpler dediklerim arasından biri can alıcı nefes kesiciydi. Zorla çekti çıkardı. Parçalara ayırdı. Birleştirdi tekrar dağıttı. Defalarca günlerce aylarca yıllarca. Bir kedinin oyuncağayla oynadığı gibi oynadı. Kaçmaya kurtulmaya çok çabaladı kalbim. Yalan yok çok defa da başarmak üzereydi. Can alıcı hep son dakka yetişti mutluluğa. Toparlandıkça dağıttı. Sonra üstüne diğerleri de eklendi. Seni ben büyütücem dedi. Büyüttü de. Ama beklendiği gibi olmadı. Yaktı yıktı. Sevilmeye muhtaç bu kalbi sevgisizlikle acıttı. Kiniyle hırsıyla çok daha fazlasıyla. Kalp hayatında ilk defa atmamak istedi ne sevgiye nede atmaya mecali kaldı. Can alıcıysa canını aldı ve kalplere can oldu.
Hepimiz İçin Bir Farkındalık Alıntısı Bırakıyorum
"Kalpler kırıyorsunuz. İnsanları huzursuz ediyorsunuz ve nefslerinize bu istikamette mani olmayı çoğu zaman başaramıyorsunuz...
Hiç düşündünüz mü ne uğruna bu kaybettiğiniz şeyler. Bu yola, Allah'ın Yolu'na, kazanmak için girdiniz, Allah'ın dostluğunu kazanmak için. Böyle davranışlarla o dostluğu kaybettiğinizin farkında değil misiniz? Yoksa hâlâ nefsiniz kendinizi müdafaa için size şeytanla birlikte bir şeyler mi fısıldıyor?"
{Mihr Dergisi 105. Sayı Sayfa 18}
Bir soru?
Şimdi şehit demek ne demek???
Vatanı uğruna toprağı uğruna can veren şehit ise;
Ve biz Oğuz soyu Orta Asya'nın bozkırlarında serpildik ise;
Biz Orta Asya'da büyümeye çalışan bir çiçek iken Anadolu coğrafyasında aynı çiçek olmasa da benzer şekilde yeşermeye çalışanlar var ise;
Biz Oğuz Soyu gelip onların yesertmeye çalıştıkları çiçekleri soldurup yerine kendi çiçeklerimizi ektik ise;
Ektigimiz çiçekleri tarih boyu soldurmaya öldürmeye çalışanlar da var iken;
Kime şehit diyecegiz...???
Bir soru sadece...
Ekmek gibi su gibi inandiklarimiza bir cevap gibi...
Cevabı bulan bilen duyan haber eylesin...
