Nebileyim
@Nebileyimmm
Raf: Nebileyim
989 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Çocukların uçurtmalarına benziyorsun
Biliyor musun…
Rüzgarı hiç dinmeyen bir mavilikte
Güneşli sular gibi gülümsüyor yüzün.
Ve ben çok aşağılarda
Katı ülkesinde toprağın
Tutulmuş heyecanına
Titreyerek izliyorum süzülüşünü.
Okur Takip Önerileri
Goodnight - Lennon Stella
When I close my eyes
(Gözlerimi kapattığımda)
Please don't say goodbye, just say goodnight
(Lütfen elveda deme, sadece iyi geceler de)
'Cause we know goodbye's the end
(Çünkü biliyoruz ki elveda sondur)
çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi değilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum karanlık kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı
duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor
bense insanların bu ilgisizligi karşısında ilgiye susamışım
ümidimi yitirmişim
biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim herşeye
veda edeceğim.
Nilgün Marmara
Sanma unutulur kalp ağrısı zamanla
Herşeyi unutarak yaşanır sanma.
Şubat iyi şeyler getirmese de olur. Daha kötü şeyler olmasın da. Mesela her şeyin 1 saniyeliğe baktığı o zaman dili gibi. Gördüğüm o enkazlar, duyduğum o sesler gibi… Dilerim yakın zamanda toparlanırsın canım şehrim. Unutmayın deprem gerçeğini. Kulağınızı tıkamayın rahatsız etse bile bu gerçek. Önlem. Önlem. Önlem. Konuşulması gereken bu! Yoksa yaşanılan acılar zaten hiç unutulmuyor yaşayanlar için…
Seni bulmam için önce kaybetmem gerek
Hayat böyle çalışır
Sevgi sözcükleri ne kadar garip ki
Hep aynılaşır.
Nice güzel yaşlarda, nice güzel kitaplar okumak dileğiyle. Mutlu yıllar olsun bana ve bugün doğum günü olanlara 🥳🌸
Işığı yanıp acısı hiç sönmeyecek evler var bu gece…
Ginaydiiiiin 🥳 bol yağmurlu ve kedili günleriniz olsun 😇
İnsan kendi evinden, kendi şehrinden korkar mı diye soruyorum kendime hep. Ama korkuyormuş. İnsan bir gecede yaşanılan geçmek bilmeyen o saniyeleri unutmak istiyor ama unutamıyormuş. Korkunuzu, acınızı o saniyede o anda yaşayamayınca bir daha çıkmıyormuş korku ve acı içinizden. Bu deprem bana bunu öğretti.