Sevmenin sevilmenin her ne kadar güzel bir şey olduğunu bilsekte Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisinde yer almasının sebebini algılamış olsakta zaman zaman sevilmeye olan inancımızı kaybediyoruz ya da sevme yetimizi kaybediyoruz bilmiyorum. Fakat bildiğim bir şey var ki güzel sevmeyi ve sevilmeyi tam anlamıyla öğrenebilmiş bir toplum değiliz. Masallarda bile sevmenin kadın açısından ağır bir bedeli vardır. Gerçek sevginin ölçütü acının yoğunluğudur, hatta bu yüzden adı aşk değil sevdadır denir . Bunların da doğruluk payı vardır elbet fakat bize sevmenin iyileştirici yönünü anlatan masalların , yaşantıların aktarılmaması ya da çok nadir olması gerçekten üzücü, aşkı yaşayan ya da yaşamaya çalışan insanların ağır çabalarını yıllarca dinleyip o sevgiyle iyileştiklerinden ,sevme yetisinin güzelliğinden bahsedilmemesi hiç bunları düşünmememiş olmamız üzücü. Bireysel olarakta aşkın hep bir kadın için zayıflık olduğunu düşündüğüm için bu kadar etkilendim sanırım çünkü ben seven bir kadının güçlendiğini görmedim hiç hep acısına tanık oldum oysa aşık olmak bağışıklığı güçlendiren bir deneyimmiş. Aşkı hiç bu kadar anlamlı bulmamıştım , teşekkürler Janice R.Levine,Howard J.Markman
Tayfun ‘un paylaşımlarından dikkatimi çekti -adam