Altıncı yüzyılda Zen’i Hindistan’dan Çin’e götüren ilk Zen piri Bodhidharma, dokuz yıl sonra eve dönmeye karar verir. Algılarını test etmek için müritlerini etrafına toplar.
... ondan ne öğrendiklerini ve hakikat hakkında ne bildiklerini. Bu nedenle, “Hakikat nedir? Bana kısaca söyleyin” der. Birinci öğrenci, Dofuku, şöyle der:
“Kanımca hakikat olumlama veya olumsuzlamanın ötesindedir,
çünkü hareket yolu budur.”
“Sen benim derime sahipsin” der Bodhidharma..
Olumlama osho zen
Zen yalnızca, derin bir ahenk içinde Her tür çelişki içeren engin bir yaşam bilir. Gece gündüz ile ahenk içindedir.
Pdf Drive Linki Kitap (sürekli ekleme yapıyorum)
drive.google.com/drive/folders/1...
Şu anki liste:
5 Beş Sevgi Dili
20 (Yirmi) Aşk Şiiri ve Umutsuz Bir Şarkı
23 Minutes in Hell
50 Soruda Yapay Zeka
Zen der ki:
Gidecek hiçbir yer yok, bu yüzden rehberliğe gerek yok.
O zaman bir Zen ustasının amacı nedir? Amacı seni buraya getirmek. Amacı sana o kadar sert vurmak ki şimdi burada uyanıyorsun. Uykuya daldın ve rüyalarda yaşamaya başladın.
Başka bir hikaye:
Zen öğrencisi: “Öyleyse usta, ruh ölümsüz müdür, değil mi? Bedensel ölümümüzden kurtulur muyuz yoksa yok olur muyuz? Gerçekten reenkarne miyiz? Ruhumuz geri dönüştürülen bileşenlere mi ayrılıyor, yoksa tek bir birim olarak biyolojik bir organizmanın bedenine mi giriyoruz? Ve anılarımızı koruyor muyuz, tutmuyor muyuz? Yoksa reenkarnasyon doktrini yanlış mı? Belki de Hıristiyanların hayatta kalma kavramı daha mı doğru? Ve eğer öyleyse, bedensel olarak mı dirilteceğiz, yoksa ruhumuz tamamen Platoncu bir ruhani alana mı giriyor?”
Shifu: "Kahvaltınız soğuyor."
Zen'in yolu budur: seni buraya getirmek. Kahvaltı herhangi bir cennetten çok daha önemlidir. Kahvaltı, herhangi bir Tanrı kavramından çok daha önemlidir. Kahvaltı reenkarnasyon, ruh, yeniden doğuş ve tüm bu saçmalık teorilerinden daha önemlidir. Çünkü kahvaltı şimdi burada.
Zen için, dolaysız olan nihaidir ve yakın olan aşkındır. Bu an sonsuzluktur… bu ana uyanmış olmalısınız.
194.jpg)
Osho
farkındalık!,8
Düşünme denen şu mekanik alışkanlık bir yerden kırılmak zorunda. Öyleyse her ne yapıyorsan yap sözsüz bir biçimde yapmaya çalış. Zordur, çetindir ve başlangıçta kesinlikle imkânsızmış gibi gelir ama değildir. İmkânsız değildir; zordur. Sokakta yürüyorsun, sözsüz yürü. Sadece yürü, yalnızca bir-iki saniye bile olsa bambaşka bir dünyanın kapısı aralanacak; sözsüz bir dünya, insanın kendi içinde yarattığı zihnin dünyası değil gerçek dünya.
Yemek yiyorsun; sözsüz ye. Birisi
Bokoju'ya sordu —Bokoju yüce bir Zen ustasıydı— "Senin yolun, senin yöntemin nedir?" Bokoju dedi ki: "Benim yöntemim çok basit: Karnım acıktığında yerim; uykum geldiğinde uyurum, hepsi bu."
Adam allak bullak oldu. "Ne diyorsun? Ben de yemek yerim ve uyurum ve herkes aynı şeyi yapıyor. Bunda kendi yolun olarak adlandırılacak ne var?" diye sordu.
Bokoju: "Sen yemek yerken pek çok şey yapıyorsun, sadece yemiyorsun. Ve sen uyurken, uyumak dışında her şeyi yapıyorsun. Ama ben yerken, sadece yiyorum; uyurken sadece uyuyorum. Her eylem tamdır."
Eğer sözsüz olursan her eylem bütündür. O halde zihninde sözel bir ifade olmadan, zihninde düşünceler olmadan yemeyi dene ve o zaman yemek bir meditasyona dönüşür çünkü sözsüzsen bir tanık olacaksın.
Eğer sözelsen bir düşünür olacaksın. Eğer sözsüz olursan o konuda bir şey yapamazsın; otomatikman bir tanık olacaksın. O halde ne olursa olsun sözsüz bir şekilde yapmaya çalış: Yürü, ye, duş al ya da sessizce otur. O zaman sadece otur; "bir oturuş" ol. Düşünme. O zaman sadece oturmak bile bir meditasyon olur; sadece yürümek de bir meditasyon olur..