kübra keskin

kübra keskin
@nehrussema
diyelim ki mevcut düzeni yıktım, fazlaca sakarım
Hissedersin sonunda yorulduğunu, sonsuz çabada yorulduğunu bu yorulmaz fantezinin, çünkü sonuçta olgunlaşırsın, önceki ideallerini geride bırakırsın: Küle, kalıntıya dönüşürler; eğer başka bir hayat yoksa, onu bu kalıntılardan inşa etmek gerekecektir. Bu arada ruh hep başka şeyler diler ve ister! Ve hayalperest boş yere, külleri karıştırır gibi eski hayalleri karıştırır, o küllerde bir kıvılcım olsun bulmaya çabalar; onu üflemek, soğuyan kalbini canlanan ateşle ısıtmak ve ondaki daha önceden tatlı tatlı gelmiş, ruhu huzursuz etmiş, kanı kaynatmış, gözlerden yaşlar akıtmış ve kendisini görkemli biçimde kandırmış olan şeyi tekrar diriltmek için!
Reklam
İlerlemek zorunda değilsin. Belki de sen genişlemeyi tercih edersin.
Sayfa 171Kitabı okudu
Büyük ve çok önemli sandığımız işlerin yanında hiç önemsenmeyen bu tür şeyler benim için her şeyin kalbi, tam ortası, dünyanın merkezi.
Sayfa 120Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
Olsun, her şeyi kabul ediyorum. Kendi kalbimin karanlığını görüyorum, onu öpüyorum, her gün bir lokma daha iyi etmek için durumuna bakıyorum. Elimden başkası gelmiyor.
Sayfa 100Kitabı okudu
Evin sessizliği canımı sıktı. Günün gürültüsü patırtısı içinde özlediğim sessizlikle, gecenin bu saati kavuştuğum sessizlik aynı değildi. Hiçbir şeyin yokluğu varlığına denk değildi. Sanırım ondan. Sessizliğin de türleri vardı. İnsanın kalbini yerinden oynatan güzel bir anın peşi sıra gelen, kuş tüyü gibi bir sessizlik vardı mesela. Öyle kıymetli bir şeydi ki o, tek bir kelime etsen hayat affetmezdi. O anki sessizlik öyle değildi. Bilakis,görmüş geçirmiş, hayatın feleğinden geçmiş yaşlı bir kadının uzakta bir noktaya dalan kocaman gözlerini kırpmadan, “Bu sessizlik hayra alamet değil” dediği cinsten bir sessizlikti.
Sayfa 116Kitabı okudu