Bu kitabı bu yaşıma kadar okumamam ve duymamam hem benim, hem eğiticilerimin, hem de kitabın savunma kısmında çok güzel bir şekilde bahsedilen politikayı gerçekleştirmek isteyenlerin ayıbı olsun. Malesef aradan geçen onca yıla rağmen ülkemde hala bazı gerçekler aynı, hala kadınlar yalnız, hala kadınlar saf dışı bırakılıyor. Çok okunmasını ve kitabın basılmasından itibaren geçen 30-40 içinde değişmeden günümüze ulaşan zihniyetlerin, eğitim ve adalet sisteminin değişmesini diliyorum.
Dipnot: Yazarın son kısımdaki savunmasını en az roman kadar beğendim. Peki ülkemizde var olan bir olayı ele alan bu romanı savunmak gerekli miydi, da
ha doğrusu savunmak zorunda bırakılmak?
