..yollarıma döşenmiş hüzünlerin üzerine basa basa,
alıp gitsem başımı bir bilinmeze doğru.
Kaybolsam alaca karanlığın içinde.
Ne ayak izlerim kalsa,
Ne keşkelerim,ne pişmanlıklarım...
Gökyüzü gibidir insanların kalpleri,hükmedemezsin...!
Kimi güneş gibi aydınlığı,
Kimi gece gibi karanlığı,
Kimi yüzlerce yıldızın içinde ay misali yalnızlığı taşır derinlerinde...
Neşe Ağaoğlu
Ağla gözlerim ağla yan geçen şu zamana,
Bu hasreti taşımaz salsam yüce dağlara.
Ne yaşadım ne öldüm,ne de sığdım cihana,
Soldu gitti gençliğim döndüm viran bağlara...
Neşe Ağaoğlu
Her insanın vardır yalnızlığını bölüştüğü biri. El ayak çekilince birer birer kaybolur herkes ve yalnızlığıyla baş başa kalır insan. Gecenin karanlığı örter buz tutmuş yüreğini. Bazı gecelerde dirhem dirhem eskittiğin hasretin sabahında, sadece boş vermişliğin üzerine doğar güneş. Esir olduğun ne varsa tek tek zincirlerini koparıp birbirine bağlarsın, gökyüzüne yol yaparsın. Gözleri kamaşır güneşe bakmasını bilmeyenin. Umudunu kaybedersen şayet, güneşe değil yıldızlara bakarsın.
İşte böyle bir gecenin sabahından sesleniyorum sana;
Duy sesimi hayat!
İki kişilik yalnızlığımla, tek kişilik hücremde
SANA İNAT YAŞIYORUM...