;ne kadar uzaklara giderse gitsin, kentin semtlerini ve sokaklarını ne kadar iyi tanırsa tanısın, kaybolmuş olma duygusundan kurtulamıyordu.Yalnızca kentte değil, kendi içinde de kayboluyordu...
Bilmesi mümkün olmayan şeyler vardır. Çünkü bilgi yavaş edinilir, edinildiğinde de çoğunlukla büyük kişisel özveriler pahasına olur...
Varızdır ama kaderimizde yazılı olan biçimi henüz almamışızdır. Tepeden tırnağa olasılığızdır, henüz gelmeyen şeyin örneğizdir...
Zaman zaman dünyanın berbat bir yer olduğunu hissetsek bile onu bu yüzden suçlayabilir miyiz?
Bana gelince; iyi günlerim de oluyor kötü günlerim de.Kötü günler geldiğinde iyi olanları düşünüyorum.Bellek büyük bir lütuf. Neredeyse ölüm kadar iyi...
'Biz papatya yoluyoruz seviyor mu sevmiyor mu diye. Hayatta bizi yoluyor aslında dayanacak mı dayanamayacak mı diye...
Karanlıkta olmak hala hoşuma gidiyor. En azından bazen. Sanırım bana iyi geliyor. Karanlıktayken Tanrı'nın dilini konuşuyorum ve kimse beni duyamıyor. Bana kızmayın lütfen, elimde değil...
'...eğer karşındakini insan olarak görmezsen ona karşı davranışında vicdani kısıtlamanın yeri pek bulunmaz...