Dr. Alec Jeffreys devrim niteliğindeki keşfini 10 Eylül 1984'te yaptı. Bir DNA deneyinin röntgen görüntüsünü incelerken, DNA örneklerini incelediği teknisyenin aile bireylerinin DNA'larının belirgin benzerlikler ve farklar gösterdiği dikkatini çekti. Jeffreys gördüğünün önemini çabucak kavradı: Bireyler genetik kodlarındaki eşsiz özellikler sayesinde tanımlanabiliyorlardı. Herkesin kendine ait bir genetik "parmak izi" vardı. Bunun anlamıysa teoride herhangi bir genetik malzemenin -saç, deri hücresi veya bedensel sıvılar- geldiği kişiyle eşleştirilebileceğiydi.
batıl inanış
Eskilerde bir katilin kurbanın cesedine dokunduğunda cesetten kan akacağına yönelik yaygın bir inanış vardır. Dolayısıyla o dönemde polis memurları, göründüğünden daha fazlasıyla etkilenen, tepki veren herkesi zorla tutup kafaya dokunduruyor, kafadan kan akıp akmayacağına bakıyorlardı.
bıçak
Testere yerine bıçak kullanan birinin, özellikle anatomi bilmeyen birinin bir vücudu doğrayabilmesi çok zordur.
irkilmek
İrkilmek, bir ölüyle, özellikle de şekli feci bozulmuş veya uzuvları koparılmış bir ölüyle karşılaşan herkesin doğal tepkisidir; ama şiddet içeren bir suç araştırılırken cesetler genellikle soruşturmanın odak noktasında bulunurlar. Ceset, katilin adalete teslim edilmesini sağlayacak onca farklı ve değerli delil sunarken irkilmek adli bilimcinin üstüne vazife değildir.
Bir asrı aşkın süredir adli bilimler alanında görülen en büyük gelişme olan DNA analizi rüştünü ispat etmişti.
Sayfa 19Kitabı okudu
Öncesinde suçlu kimliği tespitinde en çok kullanılan yöntemler tanık ifadelerine başvurmak ve işkenceyle bilgi edinmekti.
Sayfa 21Kitabı okudu
Suçluların teşhisinde antropometrik ölçümden faydalanan yöntemiyle kimlik tespitinde çığır açan Alphonse Bertillon.
Sayfa 35Kitabı okudu
Bertillon'un yöntemlerinin başarısı ışığında, 1888 yılında yeni Adli Kimlik Tespiti Kurumu kuruldu. Bertillon kurumun ilk başkanı oldu.
Sayfa 36Kitabı okudu
Parmakuçlarımızda taşıdığımız şekillerden binlerce yıldır haberdarız. Parmakizleri Mısır mezarlarının duvarlarında ve pek çok eski kültürün çömleklerinde süs amaçlı kullanılmış halde bulunmuştur.
Sayfa 39Kitabı okudu
Alman anatomici Johann Mayer (1747-1801) ilk defa hiçbir parmak izinin bir başkasıyla aynı olmadığını, hepsinin eşsiz olduğunu yazdı.
Sayfa 40Kitabı okudu
Parmakizleri bir kez daha zafere ulaşmıştı. Böylece Bertillon, Avrupa'da parmakizleri sayesinde bir cinayet vakasını çözen ilk kişi sıfatını upuzun başarı listesine ekledi.
Sayfa 48Kitabı okudu