Ben; güçlü, hırslı, yıkılmaz 'ben' manşetlerden büyük koyu harflerle duyurulan o korkunç olayla devrilmiş, parçalanmış ve ölmüştüm. Evet ölü. Bana en çok yakışan sıfat kesinlikle buydu. Yakamı bırakmak bilmeyen ölümün vücut bulmuş haliydim, canlı bir ölü nasıl olursa öyleydim. Hayattan hiçbir beklentisi kalmamış yalnız ve yaşlı teyzeler gibi. Bugünkü beni, ben yaratmıştım. Tüm renklerini, desenlerini, kıvrımlarını ben seçmiştim. Bir canlıdan bir ölü yaratabilmek ama bir türlü ölememek nasıl bir his bilseniz, asla yaşamak istemezdiniz.
Sayfa 27 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
Herkesin birbirine rol kestiği, bir sorun yokmuş da her şey harikaymış gibi davranmaya çalıştığı, aman eş dost halimize gülmesin diye herkesin kendisini eve kapattığı, her geçen gün biraz daha tahammül edilemez bir sakinlikler ülkesinden kaçmak ve kendimi düşünmek zorundaydım. Umut adında bir hastalığa yakalanmıştım tam da yazarın söylediği gibi. Yaşama umudu, gelecek umudu, sevmek umudu ve sonra hepsi ayrı zamanlarda ayrı yerlerde korkuya dönüştüler.
Sayfa 32 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
Aşk da, okul da gelecek de umurumuzda değildi. Gelecek zaten bir gün gelecekti. Acele etmiyorduk.
Sayfa 36 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
Kulağından giren her sözcüğü kalbinde sakladığında, kalbinin yükü biraz daha ağırlaşır ve hikayeler artık duyulmaz olur, kulağın sağırlaşır. Ruhunun bedenine, bedeninin kalbine, kalbinin beynine hükmedemediği, çaresiz ve bir o kadar da zavallı hikayelerin içerisindeysen, dön sırtını ve önünden yürüyenleri bırak arkanda. Bırak biraz da hayat baksın senin arkandan. Çünkü hayat bir kez ve her nefes aslında son nefes. Ne bir adım sonranı biliyorsun, ne de garantisi var bir nefes fazlasının. Sınırsız değil hiçbir yaşam ve sonsuz değil hiçbir duygu, çaresizlik de kader değil zaten. Ama işte istemez bazen insan zincirlerini kırıp çare aramayı ve her şeye yeniden başlamayı. Öyle hissettiğin anların birindesin belki de, hem de sabahın kör bir saatinde. Saatin tik-takları eşliğinde bakıyorsun bir aynaya, bir kendine. Yabancısın işte kendine, kabul etmelisin bence. Ta içeride, en derinde, bir başka "sen" var senden beslenen, anla işte! Senden etkilenen, seni kemiren, bambaşka bir sen! Ruhuna hapsettiğin o "sen"in bugün de dünkü kadar ihtiyacı var san. Haydi, şimdi bağışla ruhunu ve uykuna sıkıca sarıl.
Sayfa 65 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
Tüm öfke ve ıstıraplarım çekilsin gitsin! Altın bir sükutta özgürce yalnızlığımla sevişeceğim...
Sayfa 67 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
Güven kokusu alınabilir bir şeydi ve insan güven kokmalıydı.
Sayfa 71 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
"Çok dolu bardak; taştı taşacak. Bir damla gözyaşı daha dökmeye korkuyorum. Taşmasın, aman kimse yaklaşmasın enkazıma. Kimse sokulmasın, dokunmasın, bakmasın yaralarıma. Sarmıyorsam sebebi var. Açık dursun, kanasın, kime ne zararı var."
Sayfa 105 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
"Bir gün biz ölürsek bu çocuğa kim bakacak? Biz hayattayken her şeyiyle ilgileniyoruz ama biz öldüğümüzde onu kim yedirecek, içirecek, onunla kim ilgilenecek? Onun hoşlandığı şeylerden kimin haberi olacak? Dışarı yalnız başına çıkmayı bile beceremeyen bu çocuğa kim sahip çıkacak? Şu an yaşadığımız sorunlarla baş etmek bir gün öleceğim düşüncesiyle baş etmekten daha kolay. Keşke biz ölürken yanımızda Can'ı da götürebilsek."
Sayfa 143 - Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, Mart 2017
"Kulağından giren her sözcüğü kalbinde sakladığında, kalbinin yükü biraz daha ağırlaşırve hikayeler artık duyulmaz olur, kulağın sağırlaşır."
Sayfa 65 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"Çünkü hayat bir kez ve her nefes aslında son nefes.
Sayfa 65 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"Şimdi ölmek istemem, bir kalbi sarmadan" diyen şarkıyı her duyduğumda onu hatırlayacaktım.
Sayfa 139
İnsanların birbirleriyle benzerliklerini düşünüyorum, farklıydık biliyorum.
Başkaları bizi ambalajımızdan tanıdığını sanıp ayrıştırıyor. Acıyor bir yerlerim, yerlerini bilmiyorum.
Sayfa 122
İnsan gençken ve bilmezken, her şeyi gönül yarası sanıyor.
Louis-Ferdinand Céline
Sayfa 7Kitabı okudu