Kurtarmanın tek yolu başkalarını kurtarmak için çabalamaktır.”
Sayfa 8Kitabı okuyor
"Hiçbir şey beklemiyorum, hiçbir şeyden korkmuyorum, özgürüm..”
Sayfa 7Kitabı okuyor
“Güzelliğe lanet olsun, dedim, çünkü güzellik
kalpsizdir ve insanın acısıyla ilgilenmez.”
Sayfa 5Kitabı okuyor
“Hayatımda bana en çok iyiliği dokunan şeyler, gezilerle düşler olmuştur..”
Sayfa 2Kitabı okuyor
Beni ihtiyarlık korkutuyor patron! Ölüm bir şey değildir, bir püfff! ve mum sönüverir; ama ihtiyarlık...büyük ayıp bence.
Sayfa 173 - Can Sanat YayınlarıKitabı okuyor
İnsanları sözde koruyan gizli güçlere güvenim yok benim.
Sayfa 171 - Can Sanat YayınlarıKitabı okuyor
Paranın uşağı değilim; para benim uşağım!
Sayfa 167 - Can Sanat YayınlarıKitabı okuyor
Zorba ile bu konuda aynı frekanstayız :D
"Çocukların var mıydı Zorba?"
Baktı:
"Neden soruyorsun? Bir kızım var."
"Evli mi?"
Zorba güldü:
"Niye gülüyorsun Zorba?"
"Bu da sorulur mu, patron? Budala mı ki evlensin?"
Kendini kurtarmanın tek yolu başkalarını kurtarmak için çabalamaktır.
Ben sık sık unutuyor, yanılıyor, sendeliyorum, dinim dinsizliklerden yapılmış bir mozaiktir; bazen içimden, küçük bir ânı alıp karşılığında bütün hayatımı veresim gelir.
Hayır özgür değilsin..."Senin bağlı bulunduğun ip, öbür insanlarınkinden biraz daha uzun; hepsi bu kadar!"
Dünyayı bugünkü durumuna getiren nedir, bilir misin? Yarım işler, yarım konuşmalar, yarım günahlar, yarım iyiliklerdir.
Gizli öznesi aşk..
Fakat, anlaşılan içimde yaşıyor, göğsümün kafesi altında besleniyor; şimdi de bu ıssız deniz kıyısında, gün görmemiş, solgun ve kalbi kırılmış bir halde nasıl da içimden taşıyordu!
“Kadın korkunç bir sırdır, hiçbir zaman da kapanmayan bir yarası vardır..”
Yani akıllandım, artık insanlara bakıp şöyle demekteyim: Bu iyi adamdır, şu kötü. İster Bulgar olsun, ister Rum, isterse Türk! Hepsi bir benim için. Şimdi, iyi mi, kötü mü, yalnız ona bakıyorum. Ve ekmek çarpsın ki, ihtiyarladıkça da, buna bile bakmamaya başladım. Ulan ister iyi, ister kötü olsun be! Hepsine acıyorum işte... Boş versem bile, bir insan gördün mü içim cız ediyor. Nah diyorum, bu fakir de yiyor, içiyor, seviyor, korkuyor onun da tanrısı ve karşı tanrısı var, o da kıkırdayacak ve dümdüz toprağa uzanacak, onu da kurtlar yiyecek... Hey zavallı hey! Hepimiz kardeşiz be... Hepimiz kurtların yiyeceği etiz...
Sayfa 257 - Can YayınlarıKitabı okuyor