İnsan sahip olduklarına körleşiyor ne yazık ki...
Becerilerine, güzelliklerine, sevdiklerine körleşiyor. Görmez oluyor onları. Uzaklara dalıp gitmeyi ya da bir dikiz aynasından geçmişe bakmayı yeğliyor çoğu zaman.
Bunun en büyük sebebi , her türlü varlığını sonsuz zannetmesi.
"Konu komşu ne der" diye dinleme.
Komşu senin hayatın hakkında topu topu 15 dakika konuşacak, Sense ölene dek onu yaşayacaksın.
Sayfa 11Kitabı okudu
Korkmaktan korkma. Ödün bile kopsun. Sonra kapa gözünü bas karanlığına...
Böbürlenme. Kibirlenme. Köpürme.
Abart. Çoğalt. Parlat.
Çünkü sevilmeyen birinin,kalp kırmaya gücü yoktur.Kalbimizi eline almayan,onu kıramaz sonuçta değil mi?
Yanımızda olan sevdiklerimize ve sağlığımıza sık sık şükretmeliyiz, çünkü onların olmadığı gün “keşke”ye mecburuz. Onların dışındaki şeyleriyse idare edebiliriz keşkesiz.
Her ev, yuva değildi
Sayfa 71Kitabı okudu
Umut bitmez ömür bitmeden
Livaneli' nin dediği gibi bu günler " bir parantezdir geçecek " mi ?
Yoksa Huxley' in dediği gibi " bu dünya başka bir gezegenin cehennemi " mi ?
Sayfa 255Kitabı okudu
Mevsimlerim başkaydı . Asıl derdim başkaydı. Demek istediğim başkaydı , ben başka şey diyordum.
"Sabah olmasını beklemek, sevgiliyi görmeyi beklemeye benziyor gitgide."
Sayfa 79 - Doğan Novus YayınlarıKitabı okuyor
Bir yandan aşkla, bir yandan hayatla mücadeleye baş koymuşları.
Yemeği de, hesabı da yapabilenleri.
Bir fikrin, bir inadın, bir iddianın peşinden yorulmadan koşanları.
Bu kadınların hepsi benim kahramanım.
Kadın olmak başlı başına zor. Ama ben şikâyetçi olmayanlarını seviyorum.
Bizim gibi, sevenlerine kul. Sevmeyenlerine kör. Takdir edilse de, edilmese de yolundan dönmeyecek, dümdüz gidecek olan kadınlar.
Bu kadınlar, tıpkı bizim gibi, bazı geceler binbir şüphe ve kaygıyla gözlerini yumsalar da, sabaha kocaman açıp gözlerini yollarına dikerler.