Esra Çelik
@nimbusbulutu
Mutlu bilinçsizlik yerini sisli farkındalığa bıraktı.
27 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Işte o zaman hayatında ilk defa, yere uzanıp gözlerini kapatarak sonsuza kadar uyumak istedi.
Sayfa 488Kitabı okudu
Belirsiz bir yarına doğru ilerlerken, kendimizi henüz hayal edemediğimiz çok daha büyük bir şeye dönüştürüyoruz.
Sayfa 483Kitabı okudu
Savaşmak veya kaçmak, iki hayvani hayatta kalma içgüdüsüydü ve kaçmak artık seçenek olmaktan çıkmıştı.
Sayfa 389Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Vicdanın kılavuzun olsun. Önünü göremediğinde sana yolu kalbin göstersin.
Sayfa 378Kitabı okudu
Hangisi daha onurludur usumuzca, acımasız kaderin sapan taşlarına ve oklarına katlanmak mı, yoksa silah kuşanıp karşı koyarak son vermek mi dert yağmuruna...
Sayfa 236Kitabı okudu
Fakat değer, özel talepte yatmaz. Bir değerin saygınlığı ve kıymeti, ona ulaşmaya çalışan kadar, o değerin kendisinde de yatar.
Sayfa 234Kitabı okudu
Mutluluk zor zanaat, özellikle de konu başkalarının mutluluğu olunca. Insan eğer sorgulamaksızın kabullenmeye sartlandırılmamışsa, mutluluk gerçekten çok daha zor bir uğraş.
Sayfa 226Kitabı okudu
Bilgiyi ne için kullandığını unutanlar, güçsüzlüğünü güç sananlar, sevgiyi bayatlatanlar bu dokuyu yırtarken; korku, ördüğümüz duvarların iki yanında da, duradurur.
Sayfa 229Kitabı okudu
Kimi bilgiler sınanmaya değer görünüyordu, kimineyse ancak gülünürdü.
Sayfa 165Kitabı okudu
'bir daha bilmediğin şeye karışıp bilir bilmez konuşma, doğruya yalan deme, yalana doğru deme. Yalan hele, hiç söyleme. '
Sayfa 163Kitabı okudu
Evcilleşmemiş bir tayla bir koşum atı arasındaki tek fark tümüyle bir eğitim farkıdır. Eğitim günümüzün insanıyla on bin yıl önceki insan arasındaki tek ahlaki farktır.
Sayfa 335Kitabı okudu
Bir kadın çocuktu o, ama kendisinden önce annesinin olduğu gibi tüm kadınların kızıydı ve kendisinden sonra gelecek tüm kadınların annesiydi.
Sayfa 328Kitabı okudu
Kurdun adı çıkmış, tilki dünyayı yıkmış; atasözünü bilirsiniz. Çok iyi.
Sayfa 9Kitabı okudu
Long but gold
Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı, derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey, öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye; böylece insanlar ektigin o ağaca veya çiçeğe baktığında, sen orda olursun. Ne olduğu önemli değil dokununca onu değiştirdiğin ve ellerini çektiğinde sana benzeyeceği bir şeye dönüştürdüğün sürece, derdi.
Sayfa 184Kitabı okudu
"En büyük aptallar biraz akıllı olanlardır. "
Sayfa 129Kitabı okudu