Mery tekrar paylaştı.
.
"Ben kötü bir şey yapmadım ki. Neden dövüyorlar bizi. Sadece duvarlara yaşamak istediğimizi yazdık. Daha iyi bile değil sadece yaşamak istediğimizi. Bağırmış da olabiliriz. Belki sokaklarda çok hızlı yürüdük, belki botlarımızın sesi biraz fazla çıktı. Ama biz üşümemek için koşuyorduk. Belki de baba, bütün suç senindi."
.
Sayfa 74
Bir kitap okudu
531 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Yirmi yıl sonra aynı şarkılar çalıyor. Elli üç yıl öncesi çekilmiş bir film gösteriliyor. Yirmili yılların, ellili yılların giysileri vitrinleri dolduruyor. Açlık, savaş, geri kalmışlık ve inanılmaz felaketlere ilgili haberleri kitleler, masal dinler gibi dinliyor. İşte böylesi bir yaşam önümüzden gelip gidiyor.
Okur Takip Önerileri
Tren Torino'ya yaklaştığında, iyi ki yağmur yağıyor. Yağmuru her zaman severim. İç dünyamla bağdaşan havadır.
Sonra yol ilerler. Dünyalara açılan, yeni yaşamlardır yolculuklar.
... Artık bundan böyle acıları mutluluk olarak nitelendirmeye karar veriyorum.
Her şey geçiyor. Hiçbir şey geçmese de.
Belli bir sarhoşluk içinde yeryüzüne dayanmak daha kolay.
"Yaşanacak bir yaşam vardır.
Binilecek bisikletler vardır.
Yürünecek yaya kaldırımları ve tadına varılacak güneş batışları vardır."
Özlem duymuyorum. Bir beklediğim de yok. Acı da duymuyorum. Açlık da. Uyku da. Ama belki de her şeyi bürüyen bir acı. Beni. Caddemi. Odamı. Resimlerimi. Anılarımı. Çocukluğumu.
Her anı ölüdür. Şimdi sen de bir anısın. Sen de ölüsün.
Sen kendi duvarlarının gerisine çekiliyorsun. O kendi duvarlarının gerisine çekiliyor. Bir başka kentte. Bir başka ülkede. Herkes bir başka kentte. Herkes başka bir dili konuşuyor. Ya da anlamaya çalışıyor. Aynı dili konuşan iki kişi yok.
Ama artık yorulmaksızın aramak yok. Aranan yaşantılar arandı. Yaşandı. Bir kısmı gömüldü. Yeniden toprak oldu. Canlılıklarını duyduğum, canlılıklarını birlikte bölüştüğüm birtakım insanlar gitti.
Bir kitap okudu
128 syf.
·
Puan vermedi
·
10 saatte okudu
Kimse senin kadar güzel, hiç kimse senin kadar canlı gitmedi ölüme.