"Hayvan bu dolapların, bu sessiz yiyecek ikramlarının ne anlama geldiklerini anlamıştı. Açtı, ama yemekten kaçınıyordu. İnsanlar yiyecek vererek yanlarına çekmeye çalıştıklarında, hep başına acılı, üzüntülü bir şey geldiğini biliyordu; ya etine bir şırınga, bir neşter batırıyorlar, ya zorla düğmeli bir önlüğün içine sokuyorlar ya da boynuna bir şerit takıp sürüklüyorlardı.."