Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Herkese selam.
Okuyan arkadaşlarımdan ve bu kitap için yazılan yorumlardan dolayı anlamakta zorlanacağımı düşünmüştüm. Yoğun tasvir ve betimlerin fazlaca olmasından kaynaklı biraz sıkıcı olabilir denmişti. O yüzden beklentimi yüksek tutmamıştım. Ve şimdi düşününce boşuna korkmuşum okumaktan diyorum. Hiç de sıkılmadım ve romanın içeriği yeterince
Sefïller
Ve sonunda #sefiller i #nesrinaltınova nın aslından çevirisiyle bitirdim. Bu muazzam esere nasıl bir inceleme yazılabilir ki diyerek te geçtim klavyemin başına.
Bu eseri okuyup üstüne bir şey yazabilmek gerçekten çok zor ama yine de ben üç beş satır karalamaya çalışacağım.
Bir kere şunu belirtmeliyim ki kitabın özet halini değil de aslından okumak gerekiyor. Her ne kadar bazı bölümlerde ana konudan kopsa da o kopulan yerlerde de ben eminim ki bize kattığı çok şey var. Bu yüzden sadece özetini değil #victorhugo nun bize anlatmak istediği her şeyi okumak gerekiyor diye düşünüyorum.
"Bence, ne yapılsa da iki insanın hakkı ödenmez. Bunlar: öğretmen ve annedir."
"14 yaşımdayken karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldığımda beni zindana attılar ve orada tam 6 ay bedava ekmek verdiler. Hayatın adaleti budur."
"Her top atışı altı franktan hesaplanırsa günde dokuz yüz bin frank, yılda üç yüz milyon duman olup gidiyor. Bu sadece bir ayrıntı. Bu arada yoksullar açlıktan ölüyorlar."
"Zevk almak, ne içler acısı bir amaç, ne zavallı bir tutku! Hayvan zevk alır. Düşünmek, işte ruhun gerçek tutkusu."
"Fırından ekmek alacak parası bulunmamaktan daha acı bir şey vardır ki, o da, eczaneden hastası için ilaç alacak parası olmamaktır."
Bu kitap Victor Hugo'nun üçleme serisinin ikinci kitabı ve en popüler olanıdır. Neden en popüleri olduğunu okuyunca anlıyor insan... İlki Notre Dame de Paris üçüncüsü ise Deniz İşçileri'dir. Bu kitapla birlikte son iki kitabını okumuş oluyorum. #notredamedeparis i ne zaman okurum şuan bilmiyorum. Victor Hugo'ya biraz ara vermem gerekiyor.
Herkese keyifli okumalar...
Quasimodo", Paskalya'dan sonraki ilk pazara verilen addır aslında. XX. yüzyıl Parisi'nde Notre-Dame Kilisesi'nin ön avlusundaki kerevete, kimsesiz bebekler bırakılırdı. Başrahip Frollo, böyle bir günde bulduğu sakat bebeği himayesine aldı ve ona Quasimodo adını verdi. Onu büyüttü ve zangoçluk işini verdi; ancak çanın sesi altın kalpli Quasimodo'nun giderek sağır olmasına yol açacaktı. Quasimodo, koruyucusu kabul ettiği Frollo'ya büyük bir sevgi ve bağlılık duyarak büyür. Oysa başrahip karanlık içdünyasına hapsolmuş, dizginleyemediği nefretinin pençesinde kıvranan biridir.
Hayatı, çanlar ve Notre-Dame Kilisesi'nden ibaret olan Quasimodo, güzeller güzeli çingene kızı Esmeralda'ya, ilk görüşte büyük bir aşkla vurulur. Ne var ki başrahibin gözü de Esmeralda'dadır. Esmeralda'nın dünyasındaysa Yüzbaşı Phoebus'ten başka hiç kimseye yer yoktur. Artık sevgi ile nefretin, iyilik ile kötülüğün kıyasıya mücadelesidir yaşanan. Victor Hugo, olayları ince ince ördüğü Notre-Dame'ın Kamburu adlı ünlü eserinde, insan hayatında kaderin yerini de sorgulamış, kaleme alındığından bu yana birçok sanat eserine, özellikle de filmlere esin kaynağı olan muhteşem bir roman çıkarmıştır ortaya.
Notre-Dame'ın Kamburu aynı zamanda Paris kentinin romanıdır. Hugo, şehrin o dönemini adım adım, duvar duvar, tarih tarih, o olağanüstü zengin diliyle anlatmış, Paris'in, diğer karakterlerden rol çalmasına yol açmıştır.
136 syf.
10/10 puan verdi
İdama, giyotine, zamanının burjuvasına, kralına ve yasalarına bir karşı çıkışın manifestosudur bu eser. Eserin ilk baskısından sonra gelen tepkiler üzerine bir de önsüz yazmış ki eserin kaynağını, tohumunu ve gücünü daha da sağlamlaştırmış.
Victor Hugo. Sefiller ve notre dame nin kamburu adlı eserinde de ayrıca bu konuları işlediğini biliyordum. Zamanımızın aktivist dediğimiz insanlarından biridir hugo, işte o dönemde.
Cesareti ve anlayışıyla insanlığa yön veren humanizmiyle farkını nesilden nesile sürdürmüştür. Eserde idama mahkum edilen birinin ruh halini, duygularını, düşüncelerini o kadar samimi ve gerçekçi anlatmış ki, giyotine sanki ben gidiyorum hissine kapıldım.
İdama neden karşı çıktığını sebep, sonuç ve araştırmalarıyla sağlam bir duyuşla sağlam bir duruşla bu eserine yansıtmış.
İdamı, adalet sistemini, giyotini, orda toplanan ayak takımı dediği paris halkını ve toplumun bu vahşi ruh halini eleştirmek ve daha ziyadesiyle karşı çıkıp bunu cesurca dile getirmek için yaratılmış bu eser, belki de daha yüzlerce yıl guncelitesini koruyacaktır.
NOTRE DAME'A DAİR KISACA...
Giriş bölümündeki uzun ve aşırı derecede Fransızca isim ve yer adları taşıyan bölüm çok sıkıcıydı. 15. yy Paris'inin detaylı tasvirini okumak pek de ilgi çekici olmasa gerek! Fakat ortasından itibaren akıcı bir şekilde okuyabildim. Genel olarak beğendim.
Fransız edebiyatının büyük ustası Victor Hugo'nun kaleminden çıkan Notre Dame'ın Kamburu, sadece bir mimari eseri değil, aynı zamanda derinlikli bir toplumsal panoramayı sunar. Hugo, katedralin yıkılma tehdidi altındaki atmosferini sadece bakımsızlıkla değil, aynı zamanda insanların içsel çürümesiyle de örülmüş bir hikayeye dönüştürür.
Paris'in sokaklarında yankılanan her adımda, o dönemin sınıfsal çatışmaları, adaletsizlikleri ve karanlık yüzleriyle yüzleşiriz. Hugo, karakterlerini sadece olayların içinde değil, aynı zamanda duygularının derinliklerinde de gezdirir. Quasimodo'nun sevdası, Esmeralda'nın kimsesizliği ve rahibin karanlık ruhu, tarihin içindeki zıtlıkları ve insanın karmaşıklığını sergiler.
Her kelimesinde bir çağa dokunan Hugo, Notre Dame aracılığıyla okuyucularını sadece bir aşk hikayesine değil, aynı zamanda yaşamın zorluklarına, toplumsal eleştirilere ve kaderin sorgulanmasına davet eder. Tarihin derinliklerinden gelen bu başyapıt, Paris'in sokaklarına adım atmanızı sağlayacak kadar etkileyici.. Keyifli okumalar!
Önsöz: Murat Özyaşar
Çeviri: Aylin Öcel
