Atomizm evrende nihai bir amaç veya büyük tasarım görmez ve her şeyin şans ve gereklilik sonucu gerçekleştiğini öngörür.
Bilim özeldir. Dünyayı ve kendimiz de dahil olmak üzere dünyadaki her şeyi anlamanın en iyi yoludur.
Din tarihinde, diğer insanların sadece rüyalarda yaşadığı türden karşılaşmaları uyanıkken yaşayan insanlar görürüz. Bu kişilere peygamber ve hayalci deriz.
Okur Takip Önerileri
Bilinçdışı zihnimizin korku ve özlemleri hayatın perdesine yansır. Din dışarıda ve kendi başına bir hayata sahipmiş gibi görünür. Halbuki kendi hayal gücümüzün derinliklerinden gelir. Yani tamamen insanın ürünüdür.
İnsanın mutlu olması gibi bir niyet Yaratılış planında yer almaz diyesimiz gelir. Dar anlamda mutluluk dediğimiz şey, iyice birikmiş gereksinmelerimizin daha çok ani bir tatmini olup doğası gereği yalnızca kısa dönemli bir görüngü olarak mümkündür.
Saldırganlıklarının dışavurumuna maruz kalacak başka bir topluluk olduğu sürece, çok sayıda insanı bir birine sevgi bağı ile bağlamak mümkündür.
Bireyin gelişim sürecinde, haz ilkesinin programı-mutluluk veren tatmini bulmak- ana hedeftir.
Yine de erdemli olmak bu dünyada bir şey kazandırmadığı sürece etik boşuna vaaz veriyor olacaktır
Kesin olarak bildiğim tek şey, insanların değer yarğılarının kesinlikle mutluluk arzuları tarafından yönetidiği, yani yanılsamalarını savlarla destekleme çabası olduğudur.
Hayır, bizim bilimimiz yanılsama değildir. Ama bilimin bize veremediğini başka bir yerden alabileceğimizi sanırsak, yanılsamanın ta kendisi olacaktır.
Hiçbir önerme kendi kendisinin kanıtı olamaz.
Dinsel doktrinlerin doludizgin hüküm sürdüğü dönemde insanların genellikle daha mutlu oldukları kuşkuludur, daha ahlaklı olmadıklarıysa kesindir.
Günümüz insanında bile, saf mantıksal güdülerin tutku dolu dürtüler karşısındaki etkinliği pek azdır.
Doğrudur, aklın üstünlüğü uzak, çokk uzak bşr gelecektedir.