Veronika. Yaşamında eksik bir şeyler olduğunu düşünen bir kız.
dışardan bakıldığında eksiksiz, her şeye ulaşabilen, sevilen ve mutlu görünen..
Ama kimse göründüğü gibi değildir değil mi? Herkesin iç dünyası çok başka, işte Veronika onlardan sadece bir tanesi, aslında mutsuz, hayatın rutininden sıkılmış birisi. Artık yaşanacak pek bir şey olmadığını düşünerek intihara yöneldi. İntihar etti ve kurtarıldı. Bu durumun depresif oluşundan dolayı akıl hastanesine yatırıldı. Orda geçirdiği süre, kurduğu arkadaşlıklar. Aslında hayatta yaşanacak bir çok duygunun varlığını hissettirdi. O duygular da ona daha çok hayatta kalmak istediğini gösterdi.
.
.
.
Ha bir de şunu eklemek isterim,
Aileler veya çevremiz her zaman başka şeyler ister, diretir. Ama oysaki sizin hayalleriniz bambaşkadır. Siz o hayallerin peşinden mi gidersiniz yoksa ailemi üzmeyim onların dediği olsun varsın ben mutsuz olayım mı dersiniz?
Bu hayata bir kere geliyorsunuz, her duyguyu dibine kadar yaşayın, ölüm anında hissetmeyin bunu Veronika gibi siz şimdiden hayattan keyif almak için çabalayın ki ölürken bile mutlu ölün...