Sabahattin Ali
Bu kitap ruhumun en ücra köşelerine dokundu, Raif Efendi ve Maria'nın hikayesini okumadım, onlarla birlikte yaşadım sanki. Yine bir Sabahattin Ali romanı ve ben yine bir romanını bir çırpıda bitirmiş bulundum. O böylesine aktıkça ben hiç bitmesin istedim, biraz daha onlarla yaşamak, naif ruhlarını görmek istedim... Raif Efendi’nin Türkiye’den Berlin’e uzanan derin, naif hikayesine bence herkes ortak olmalı, kimselere açamadığı ruhunu sizlere açmalı…
Bazen hayatta bizim isteklerimiz dışında gelişen şeyler tüm yaşantımızı ters yüz edebilir, hayatımızı derinden etkileyebilir. Raif Efendi’de bunu yaşayanlardan biri. Bir haber tüm hayatını değiştirmiş, ruhunu çok uzaklara savurmuştu...
"Gözleri kapalıydı ve ruhu kim bilir nerelerde, nerelerde dolaşıyordu?"
Evet, Raif Efendi'nin bir bedeni vardı ve o beden her gün işe gidiyor, bir makine gibi çalışıyordu. Ancak ruhu çok uzaklarda, Kürk Mantolu Madonnası ile birlikteydi. Dünyadan uzak, öylesine savrulan bir beden vardı ama Raif Efendi ruhunu çok uzaklara saklamıştı... İşte bu yüzden kimse onun ruhunu göremiyor, Raif Efendi'nin bedeni ise yaşamı boyunca bir makine gibi oradan oraya savrulup duruyordu.
Türk Edebiyatının bu naif, derin eserini her kitapseverin okuması gerektiğini düşünüyorum!
