Terbiye edilmemiş bir zihin mayın tarlasıdır. Bir kısıtlama, odak, temel ya da öz kontrol olmadığında her şey sizi aslında istemediğiniz bir şeyi istediğinizi düşünmeye ikna edebilir.
UNILEVER, dünyanın en büyük beş Mason kuruluşundan biri...
İngiltere'de deterjan (Uni) Hollanda'da yağ üretici olan (lever) Yahudi asıllı kuzenlerin birleşmesiyle küreselleşen; Algida, Becel, Knorr, Komili, Lipton, Cif, Domestos, Rinso, Dove, Elidor, Yumoş, Clear, Rexona başta olmak üzere bir çok markaları bünyesinde bulunduran bir dünya devidir.
Buraya kadar hepsini biliyorsunuz.
Şimdi size çoklarının bilmediği bir acı gerçeği açıklayacağım: Unilever, Türkiye’deki yolculuğunda Sana'yı, 1953 yılında Türk tüketicisi ile tanıştırdı.
Böylelikle 1950’li yıllarda en çok tüketilen yağ türleri olan zeytinyağı ve tereyağının yerini SANA adlı margarin aldı.
Eee ne var bunda? şeklinde merak edenleri fazla bekletmeden mevzunun odak noktasına geliyorum;
Türkiye'de ekmeğine tere yağ yerine margarin sürülerek büyüyen çocukların 40 yaşına gelmeden kalp hastalığına yakalanması 1980'li yıllarda ortaya çıktı.
Ve günümüzde Türkiye, kalp hastalıklarında dünya 1'incisidir.
Şimdi sıkı durun, dünyada en çok satan ilaçların 8'incisi Plavix'dir ve kan incelticidir.
İmalatçı şirketin adı mı? (Bristol-Myers Squibb)
Pek tabii ki margarin, ketçap ve mayonez'in mucidi Unilever kuzenlerinin akrabalarına ait bir ABD şirketi. Başta EKG olmak üzere anjiyografi cihazlarının dünya çapında tekelleşmiş üreticisi de yine bu ''mason kartel'' ailesinindir.
Şimdi Recep Tayyip Erdoğan ''İlaçta ve tıbbi cihazlarda tekelleşmeyi kırmamız lazım'' derken kimlere savaş açtığını tasavvur edebiliyorsunuz değil mi?
#Alıntı
Rasim, başkalarının fikirlerini hayatının odak noktası yapan insanlardan nefret ederdi. Aldığı kararların arkasında duran, çalışkan ve haksızlıktan nefret eden bir insandı. Mumla arasam bulamayacağım bu adam, beni kâbuslardan çıkarıp cennetin orta yerine getirdi ve bunu yaparken de hiçbir şahsi çıkar gözetmedi.
Sayfa 62 - Osmangazi Belediyesi yayınlarıKitabı okudu
Filistinliler tarafından öldürülen sivillere ve özellikle de intihar bombalamalarına medyanın yüksek ilgisi dolayısıyla, Batı medya haberciliği üzerine Greg Philo ve Mike Berry tarafından 2004'te anlatılan örneklem ve odak gruplarındaki gibi çözümlemeler, duruma ilişkin Batılı algıların ne kadar çarpıtılmış olduğunu gösteriyor. Philo ve Berry'nin izleyici örneklemlerinden çoğu çatışmada Filistinlilerden çok İsraillilerin öldürüldüğünü veya zarar görenlerin sayısının neredeyse aynı olduğunu sanıyordu, haberlerin tahlili de Filistinlilerin çoğu kez saldırgan ve katil olarak daha faalmiş gibi anlatıldıklarını vurguladı (buna karşılık İsrail'in askeri eylemleriyse Filistinlilerin "ölmesi" ile sonuçlanıyordu). Ölen İsraillilere daha fazla yayın zamanı ayrılıyor ve onları kayıp sayılarının ötesine taşıyan vaka çalışmaları ve hikayelerle daha fazla "kişileştiriliyordu"
Sayfa 167
