neden kedi
@ofbilmiyorumgercekten
2 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
92 syf.
8/10 puan verdi
·
8 günde okudu
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
In Hungary I left my journal with its secret handwriting, and also my first poems. I left my brothers, my parents, without any warning, without saying farewell or goodbye. But above all, that day, that day at the end of November 1956, I lost forever my sense of belonging to a people.
The indoctrination was vast, and it was particularly effective on young minds. Rudolf Nureyev, the great dissident Russian dancer, describes it thus: “The day Stalin died, I went outside, into the countryside. I waited for something extraordinary to happen, for nature to respond to the tragedy. Nothing happened. No earthquake, no sign.”
No. The “earthquake” did not occur until thirty-six years later, and it wasn’t a reply from nature, but from the people. It had taken all those years for the “Father” of us all to truly die, for our “beacon of light” to be extinguished — forever, let us hope.
How many victims did he have on his conscience? Nobody knows. In Romania, the deaths are still being counted; in Hungary, there were thirty thousand in 1956. What we will never be able to measure is the pernicious role the dictatorship exerted on the philosophy, art and literature of the countries of Eastern Europe. By imposing its ideology on these countries, the Soviet Union not only obstructed their economic development, it also tried to stifle their national culture and identity.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitabı okumaya başladı
2024 okuma hedefini ekledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
8/24 kitap - %33 tamamlandı
8 kitap okudu
24 kitap
1.300 sayfa
1 inceleme
4 alıntı
16 günde 1 kitap okumalı.
" "Yapamam" dedi. Ve Hannah, onun bu durumun üstesinden gelebilmek için çabaladığını, gerçekten de çabaladığını ama başaramadığını anladı. Kişiliğindeki, başarısızlığını kaçınılmaz kılan küçük çatlakları görebiliyordu; bir süre içinden atamayacaksa da eninde sonunda atlatacağını, suçluluk duygusunu üstünden silkip atacağını, arada bir kendini gösteriveren ama çabucak bastıracağı anıların haricinde Kayla'yı aklımdan çıkaracağını görebiliyordu. Kötü bir insan olduğundan değil, özünde böyle biri olduğundan. Meleklerin kaderinde tasalı ya da mutsuz olmak yoktu. "
"Yalnızca tek bir Tanrı vardı, öyle kendininkini uyduramazdın. Yetiştirildiği, bir tablodaki figür kadar mutlak olarak yerleştirilmiş inançta kesinlikle olmazdı bu. Mona Lisa'nın elleri daima çaprazlanmış olarak kalacaktı. Asla dönüp arkasındaki manzaraya bakmayacak, asla yüzüne düşen saç tutamını kaldırmayacak, asla esnemeyecek ya da ağzı kulaklarına varacak şekilde sırıtmayacaktı. Onu seyredebilirdin ama eline bir fırça alıp da beğenmediğin bir tarafını değiştirmek kesinlikle haddin değildi. Bunu yapmayı düşünmek bile inanca aykırıydı."
1000Kitap'a katıldı.