Hakikat, hata ve yanılgı ile değil, aptallıkla savaşır.
Itiraf hem suçun kabulünü hem de suçlunun aklanmasını getirecek şeyse, kendi kendini dekonstrüksiyona uğratmış olmaz mı? Diye sorar De Man. Evet suç kesindir fakat özür ve pişmanlığın referanı kuşkuludur itiraf metni bir türlü noktayı koyamamaktadır. Çünkü iş itiraftan özre kaymıştır. Her özürde ise daima başarısız bir itiraf mevcuttur. Rousseau'nun itiraflarının sonunda tam ve hakiki bir itirafın yapılamayacağını itiraf eder.
Hakikat dediğimiz şey, hatadaki sistematikliğin farkına varmak olduğuna göre, bu gerçeğin ortaya çıkmasında hatanın da payı inkar edilemez, öyle değil mi?
Doğrusu, Bachelard ve Wittgenstein gibi bilim filozoflarının varlığını, şairlerin sapkınlık, tuhaflık ve şaşkınlıklarına borçluyuz.
Sayfa 20Kitabı okudu