Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Sonsöz
William Golding 1911 yılında İngiltere’de doğdu. Önce fen bilimleri, sonra da İngiliz edebiyatı okuyarak Oxford Üniversitesi’nde eğitim gördü. İkinci Dünya Savaşı’ndan önce ve sonra uzun süre öğretmen olarak çalıştı. Savaşta deniz eri oldu; müttefiklerin Normandiya Çıkartması’na ve daha birçok çarpışmaya katılıp subaylığa yükseldi.
Golding,
kardeşi Andrew ile yaşadıgı sekiz yıl önce ölen Miranda ‘nın ailesinde en çok sevdigi büyük annesinden Miranda’ya miras kalmış eve geldiginde arabasından indigi anda yüzü maskeli iri yarı bir adam tarafından boynuna bıçak dayanıp tartaklanır ve içinde pasaportu ve kimlik kartları olan çantası maskeli saldırgan adam tarafından çalınır.Miranda
Biraz başımızı yukarılara kaldırsak fena olmaz değil mi? Koca bir gökyüzü duruyor. Belki de hayat oradadır, kim bilebilir? Behiç Ak’ın “Çatıdaki Gezegen” kitabı çocukların sıkışmışlığına reçete gibi duruyor. Serdar modern hayatın o sınırlayıcılığında evde hapsolmuş gibidir. Öyle ki sokağa adım atması engel olunan bir çocuk Serdar. Bu steril ortam Serdar’ı fena halde sıkmaktadır. Aynı apartmanda oturan Ceren namı diğer Cerenimo onu birgün çatı katına davet eder ve işte macera orada başlar. Burada bambaşka bir gezegen vardır: Geçmişe ait bütün nesnelerle birlikte modern öncesi dönemin hakikiliği de buraya atılmıştır. İşte bunu keşfeder Serdar. Onun en büyük yardımcısı da oraya saklanmış olan eserlerin tam ve orijinal halidir. Nitekim çocuklar Don Kişot, Dede Korkut, Moby Dick gibi eserleri çok kısa halini okumuşlardır. Neden? Zaman yoktur eserlerin uzun hallerini okumaya. Oysa bu modern dünyada (!) İnsanların can sıkılmaya oldukça zamanı vardır. İşte Serdar bir yandan bu eserleri okurken bir yandan da dünyanın sahici tarafını keşfetmeye başlar. Hiç sokağa adım atmayan Serdar başka bir çatıya geçerek Öksüz Adam’ın peşinde sokağa ilk adımını atar ve bunu sonra tekrarlar. Burada anne ve babasının evhamının boşa olduğunu fark eder. Bir de ah bu ebeveynler ah bu ebeveynler, her şeyi sayıya dökmezler mi? İşte Ceren ve Serdar buna da savaş açarlar. Sayı perhizi yaparlar ve çevresindekilerin de bir şeylerin farkına varmasını sağlarlar. Kitabın sonuna doğru ise Ceren’in bir hayali vardır: Herkesi çatıya çekmek. Nitekim bu da bir doğa olayı sayesinde olur.
