Okur

Bir arkadaşımın hediyesiydi bu kitap bana, yoksa alıp okur muydum, bilmiyorum. Fakat şimdi iyi ki okumuşum dediğim kitaplar arasında.

Kitabın nasıl bir kitap olduğunu bir anlatayım. Şimdi bir gün düşünün; gelmişsiniz ömrünüzün son yıllarına, birlikte bir ömür geçirdiğiniz arkadaşlarınızdan birisi vefat etmiş siz de onun defin işleriyle uğraşıyor, layıkıyla istediği yere gömülmesi için bir yolculuğu çıkıyorsunuz.

Bu yolculuk öyle bir yolculuk ki o süreç içerisinde hayatınız gözünün önünden bir film şeridi gibi geçiyor, yaşamınızın kilit noktalarını bir bir anımsamaya, geçmişe doğru bir serüvene çıkıyorsunuz. Niçin bu psikolojiye sahip karakter, anlamak güç değil. Birlikte bir ömür geçirdiğiniz o arkadaşınız öldüğünde siz de zamanınızın pek uzak olmadığını idrak edersiniz. Sonra bir soru zihninizde peydahlanır. Nasıl bir hayat yaşadım ben?

İşte sahne sahne karakterin geçmişinden kareler görüyoruz. Seçimlerini ve seçimlerinin nedenlerini anlamaya çalışıyoruz. Her şey yaşanıp bittiğinde de hikaye bize hep bir şeyi tekrar ediyor.

Trenler gelir ve giderlerdi.

Ne olursa olsun, hayat bizden bağımsız devam edecek. Zamanın çok küçük bir kısmında varız. Bu sebeple o kısmı anlamlı kılmak adına yaşamalıyız ki ondan sonrasına çıkacak yüzümüz olsun.

Hayatı nasıl anlamlandırıyoruz biz? Bizden öncekilerden nasıl bir farkımız var? Nereye varacağız? Trenler gelir ve gider, dünya döner durur ve biz bir gün buradan çekip gideceğiz. O zaman küçük hesapların peşinde koşmak niye? Bu soruları sorduran bir kitaptı bana. Daha dikkatli okusaydım daha neler düşündürürdü kim bilir?

Bu kitabı kurgusu için okuyacaksanız önermiyorum fakat biraz düşünmek için okuyacaksanız, alın karşınıza manzarayı ve başlayın.

Saygılarımla.

Okuduğum için kendimi şanslı hissettiğim bir eser oldu DAĞLAR VE RÜZGAR. Eser ciltli olup, özel baskı olarak yayımlanmış. Sabahattin Ali'nin şiirlerini hiç okumamış biri olarak bir başlangıç yapmış oldum bu kitapla.

İçerik Sabahattin Ali'nin arkadaşlarına gönderdiği, dergilerde yayımlanan ve arşivlerde bulunan şiirlerinden oluşuyor. Nerede yazıldığı, kime gönderildiği, şiirin hangi kaynaktan alındığı gibi her detaya yer verilmiş kitapta.

Şiirlerin birçoğu Konya, İstanbul, Sinop ve Ankara'da yazılmış. Sabahattin Ali'nin Konya ve Sinop Hapishanesinde yazmış olduğu, günümüzde hala dinlediğimiz Aldırma Gönül ve Göklerde Kartal Gibiydim şiirleri de ''HAPİSHANE ŞARKILARI'' olarak bulunuyor kitapta.

Kendisini bir şair olarak görmüyor ve yazdıklarını beğenmiyor. Tabii bazen dostlarından da eleştiriler alıyor. Sen beğenmesen de şiirlerini, biz çok sevdik CANIM SABAHATTİN ALİ... Daha yıllarca okur ve dinleriz.

Ah bir tanesi var ki sona sakladım! 10 Aralık 1931'de Konya'da yazılmış olan ÇOCUKLAR GİBİ şiiri her zaman en sevdiğimdir. Bilmeyen yoktur gerçi ama Sezen Aksu'nun muhteşem yorumuyla, bir kez daha dinlemek istersiniz belki...
http://www.youtube.com/watch?v=OZ-W9sKJKHg

Şiir severlere tavsiyedir. Keyifli Okumalar dilerim...

Kulleteyn Turan Dursun'un 12 yaşına değin olan yaşamının romanıdır. Yani roman kahramanı Türko Turan Dursun'un kendisidir. Annesi Kürt, babası Türk'tür. Annesine sevgisi daha fazla olmasına rağmen, babasından dolayı kendini Türk saymaktadır. ( Bu sebeple de herkes ona Türko diyor ) Kendisi de hoca olan baba oğlunun okuyup alim olması için ön ayak oluyor. Ailesinden uzak, çoğu zaman camilerde faki'lerle ( faki: Anadolu'da okur yazar, bilgili imam, hoca gibi kişilere verilen ünvan ) birlikte yaşayarak eğitim alır. Yaşı küçük ama sorgulama ve müzakere yeteneği yüksektir.

Tüm yaşananlar, akıldan geçenler, fikirler üzerleri örtülmeden ortaya dökülmüş bu kitapta. Dili akıcı, samimi... Sadece ''kulleteyn'' detaylarını okurken biraz zorlandığımı söylemem gerek. Şeriat öyle diyor diye sorgusuz sualsiz yerine getirilen bu kural beni benden aldı açıkçası...

Kulleteyn: ''İki kulle'' ( yaklaşık 13 ton ) su demek. Durağan bir suyun temiz ( ''tahir'' ) sayılabilmesi için ,Şafi mezhebine göre bu kadar olması yeterli idi. Daha az olamazdı. Bu kadar oldu mu, içinde ne bulunursa bulunsun ''temizdi'' artık. Pisliklerle dolu olsa bile... Ama madem ki şeriat temiz demişti, temizdi. Şeriat neye pis diyorsa, pis olan oydu...

Turan Dursun (1934-1990): Yazar, düşünür, eski imam ve müftü... Aydınlanma savaşçısı... İslam dinini açıkça eleştirdiği için köktendinci kişiler tarafından sürekli tehditler almış ve 04 Eylül 1990'da evinin önünde düzenlenen suikast ile öldürülmüştür...

İnsan özgür olduğu sürece insandır... Turan Dursun

Öncelikle kitaba 1 puan veren okur, seni tanımak istiyorum yiğidim. Gerçi bünyemiz fatih tezcan, cem küçük gibi gastecilere alıştırılınca Uğur Mumcu gibi bir araştırmacı gazeteci ağır kaçıyor olabilir sen de haklısın.
Siyasi görüşünüz ne olursa olsun, gocunmadan okunması gereken bir araştırma. Zira kaleme alındığı 1974-1992 yıllarının Türkiye için ne kadar karanlık olduğu malum bu vesileyle o yılları biraz olsun anlayabilmek için önemli bir araştırma.
Mafya, kaçakçılık, CIA, MİT, PKK, kontrgerilla yapılanması, Papa Suikasti, Mehmet Ali Ağca , Abdullah Çatlı gibi dönemin derin ilişkiler yumağının üstüne, mükemmel araştırma ve belgeleme becerisiyle korkmadan gitmiş Uğur Mumcu. Ne diyeyim;
''Bir Keskin Kalem Bir Kırık Gözlük
Yürekli Yiğitlere Hatıran Olsun
Uğurlar olsun.''