Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

okurgezeryericer

okurgezeryericer
@okurgezeryericer
Merhaba okuduğum kitapları satıyorum GARDROPS ve DOLAP uygulamalarında kullanıcı adım aynıdır okurgezeryericer gardrops.com/okurgezeryericer
Seni hak ediyor muydum? Sen benim en iyi tarafımdın, umarım ben de senin en büyük kusurun olmamışımdır.
Sayfa 106Kitabı okudu
Reklam
Daima benimle gurur duyulmasına ihtiyaç duydum, ancak öyle ben de kendimle gurur duyabiliyordum.
Sayfa 106Kitabı okudu
Ağırlıksız bir şeysin, bulut gibi, buğu gibi, koku gibi, hatıra gibi hafifsin…

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bütün bu yazdıklarımı okursan geri dönmek isteyeceksindir. Sanırım sana hiç bu kadar güzel şeyi bir arada söylemedim. Kuşkusuz aptalca utangaçlığımdan. Sevimsiz şeyleri ne kadar rahat söyleyebiliyorsam, güzel şeyler de o kadar boğazımda kalıyor. Şimdi sen burada olmadığın için artık daha az utanıyorum. Ayrıca yazmak söylemekten daha kolay geliyor. Devamlı akan su durduğunda serinliği özlenir, yanan ışık söndüğünde aydınlık özlenir ve insan karısını kaybettiğinde de onu ne kadar çok sevdiğini anlar. Anlayabilmek için en kötüsünün başa gelmesini beklemek ne acı. Neden mutluluğu, ancak çekip giderken çıkardığı sesle tanıyabiliyoruz? Sen gitmeden önce mutlu muydum? Büyük bir acıdan sonra insanın daha önce her şey hep çok iyiydi diye düşünme eğilimi vardır. Her şey hep çok iyi değildi, daha iyiydi sadece.
Seni Mısırlı kraliçeler gibi altınla kaplamak isterdim. Artık şatolarla ilgilenmiyorum, canım şato filan istemiyor, kraliçemi kaybetmişim ben. Sıkılan ihtiyar bir kralım. Altınım artık hiçbir işe yaramıyor. Cömert olsaydım, fakirlere verirdim.
Reklam
Mozart’ı düşündüm, müziğinin peşinden gelen sessizlik yine Mozart’tır.
Yazarken üzüntümü unuttuğum anlar oluyor. Sana yazıyormuşum ve sen omzumun üstünden okuyormuşsun gibi hissediyorum. Umarım kitabımı beğenirsin. Renkli bir kitap olmasını istiyorum. Anılarımızı canlandırdığım hissine kapılıyorum. Zaman içinde renkler biraz matlaştı.
Kendi kendime şu soruyu sormaya cesaret edemiyorum. Beni bir başkası için terk etseydin bu kadar mutsuz olur muydum?
Engelli çocuklarla uğraşmak çok zordur, kendi çocukların değilse muhtemelen daha zordur.
Ne zaman sana ait bir şey görsem fena halde üzülüyorum, özellikle el çantanı gördüğümde. Eve her girdiğimde ve onu antredeki bir sandalyenin üstünde gördüğümde, senin evde olduğunu anlar, rahatlardım. Artık, çantan hep orada ama sen yoksun. García Márquez yazmıştı: "Sevdiğimiz insanlar bütün eşyalarıyla birlikte ölmeli."
Reklam
Birilerinin mutsuzluğu diğerlerinin mutluluğudur demeyeceğim. Ama mutsuzlar arasında konuşacak daha fazla şey olduğuna inanıyorum. Mutlu insan yabancılaşıyor.
… seninle bağımın sürmesini istiyorum, umarım filmin sonunda, mezar taşımızda da öyle olur. Çünkü sonsuzluğu seninle birlikte geçirmek istiyorum.
Doğanın matemi kedere yaraşıyor ve gözüme iyi görünüyor.
Artık her sabah yalnız uyanıyorum. Uyanır uyanmaz aklıma gelmiyor öldüğün, sanki her sabah tekrar ölüyorsun. “Tekrar ölmek” çok şükür, olmayan bir fiil, ben icat ettim, yeniden ölmek anlamına geliyor. “Dirilmek” diye bir fiil var oysa.
Herkesten özür dilerdi ve bu beni sinirlendirirdi. Sanki dünyaya geldiği için özür diliyordu, rahatsız etmekten korktuğu için, sanki fazlaydı o, sanki davetsiz gelmişti. Tabii ki davet edilmiştin. Ve çok şükür ki benim için davet edilmiştin. Oturma planı yapılırken seni benim yanıma koymuşlardı. Ben geldiysem, orada olacağını bildiğim için geldim, yoksa belki de gelmezdim. Benim yanımda olmak, hayatı bana daha güzel bir hale getirmek için davet ve icat edildin. Herkesten özür dileyen sen, neden haber vermeden gittin, benden sıkılıyor muydun? Üstelik özür de dilemedin bu sefer, hiçbir şey demedin. "Öldüğüm için özür dilerim" demedin bana.
1.846 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.