Çocukluğumuzdaki bu acı verici deneyimi neden yetişkinliğimizde de tekrar tekrar yaşıyoruz? Beynimizin en ilkel kısımları emniyetin aşinalık içinde yer aldığını bize söylemektedir. Bildiğimiz cehennem, bilmediğimiz cennetten daha evla. Deneyimlediğimiz durumların çekimine kapılırız çünkü onlarla nasıl başa çıkacağımızı biliriz. Anne babamızın olgunlaşmamışlığını görmek korkutucudur. Bu kalıbı yetişkinliğimizde de devam ettiririz.
Bir kişinin biyolojik anne ya da babanız olması, bu kişiyle duygusal ya da sosyal bir bağ kuracağınız anlamına gelmez.
"Sayfaları çevirdikçe başkalarının romanında bile bir karakter olmadığımı fark ettim."
Ancak iyileştirici fanteziler ne olursa olsun, acılarla büyüyen bir çocuğa daha iyi bir geleceği umut ettirerek iyimser bir bakış açısı kazandırır.
Sayfa 117Kitabı okuyor
Duygusal açıdan yoksun kalan çocukların ortak noktası; ihtiyaç duydukları şeyi sonunda nasıl elde edeceklerine dair fantaziler kurmaya başlamalarıdır
Sayfa 116Kitabı okuyor
Sosyal bağ mineral ya da vitamin gibidir çok fazla ihtiyacınız olmaz ama hiç olmazsa da hastalanabilirsiniz.
Sayfa 148 - Solo UnitasKitabı okudu
Fikirleri sabit ve tek amaca odaklanan olgunlaşmamış ebeveynler, dürtüsel davranırlar ve gerçekle başa çıkmak için davranışlarını yönetebilir bir hale getirmeye çalışırlar.
Bir karara vardıklarında zihinlerini kapatırlar. Onlar için tek bir cevap vardır ve insanların başka fikirleri olduğunda savunmacı ve keyifsiz bir hal alabilir.
Sayfa 52 - Solo UnitasKitabı okudu
Duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynler, çocuklarına ihtiyaç duydukları derin duygusal bağı sunmak için gerekli olan yakınlığı göstermekten çok rahatsız olurlar.
Sayfa 46 - Solo UnitasKitabı okudu
Kızgınlık hatta öfke, terk edilme duygusuna uyum sağlamak için verilen bir tepkidir böylece duygusal açıdan sağlıksız olan durumu protesto etmek ve değiştirmek için bize enerji verir.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Bu insanlar, anne babalarının onları sevdiklerine ve fedakar davrandıklarına dair güçlü fiziksel kanıtlara sahiptir ama aileleriyle duygusal güvenlik ve yakınlık kuramamanın acısını yaşarlar.
Sayfa 70Kitabı okuyor
Duygusal olarak olgunlaşmamış kişiler genellikle çelişkili davranırlar.
Bu insanlar, anne babalarının onları sevdiklerine ve fedakâr davrandıklarına dair güçlü fiziksel kanıtlara sahiptir ama aileleriyle duygusal güvenlik ve yakınlık kuramamanın acısını yaşarlar.
Bu durum, çocukları için kafa karıştırıcı olabilir çünkü ebeveynleri birbirinden çok farklı iki özelliğe sahiptir, bazen zeki ve anlayışlı bazense dar görüşlü ve mantıksız...
Kendi favori konularını boylu boyunca tartışabilirler ama gerçekte başka bir kişiyle ilgilenmezler.
Önceki kuşaklarda ebeveynlik, çocukların duygusal güvenliğini ve bağımsızlığını desteklemeyi düşünmekten ziyade çocuk gelişiminin altın standardı olan itaata odaklanıyordu.