Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Bilirim Bir Kışa Hazırlanmayı
Sana bir boyun atkısı gerek. Çünkü kış geldi.
Ve sular bir uzun geçmişe hazırlanır. Nerdeyse.
Bir çocuk ölür. Bir kadın hastalanır. Odalar,
bulutlanır.
Su içmekten. Uzak. Bir kötfe kokusundan
İnsan
uzak
bir memleket havasından.
Belli belirsiz bir şeylerden utanır.
Yapışkan ve dayanılmaz bir vicdanın eşliğinde
Gece.
Hatırlarız bir günlerde
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
SON YANGIN
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende can, canda
Yağmur
Vâreden’in adıyla insanlığa inen Nûr
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Omzumdaki yükler ne ilginç bir cümle, sanki olumsuz bir anlam taşıyor gibi görünse de aslında öyle değil. Genellikle hayatımızdaki kötü olaylar ve hisler kendimize yük olarak görülür, ancak fark ettim ki isteklerimiz de yük olabiliyormuş. İstediğimizi bilmek önemli; sadece 'şunu istiyorum' veya 'bunu istiyorum' demekle olmuyor... Omzumdaki istek keselerini alın, ey kuşlar; zamanı gelince zaten olacak olan olur...
Hz. Ömer'in şu nasihatıyla bitirelim o zaman: "Kendini fazla yorma, her şey Allah'ın takdiri ile olur. Allah'ın istemediği şey sana isabet etmeyecek, O'nun emri ise seni ıskalamayacaktır."
YAĞMUR
Vâreden’in adıyla insanlığa inen Nûr
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Okuduğum kitapların etkisinde çok fazla kalıyorum yeni karakterler ve yeni coğrafyalar üretiyor beynim. Gördüğüm rüyanın hayatıma tezahürüydü, kente döndüğümde Mar'a rastlamış olmam!
Asırlar evvelinden gelmiş aynı güzellikle aynı durulukla nice yüzyıllarca yaşayacağına inandığım ölümsüz
kadın. Bana bir gece yarısı bu satırları yazdırmıştı:
"1831 yılı herhangi bir gün - Güzel Kuşlar Kasabası “Fırtına tüm kasabayı kasıp kavuruyordu ve insanlar günlerdir dışarı çıkamamıştı. Denizin mermer soğuğu bir jilet kadar keskin ve ürperticiydi. Arthur ve Mar dışında kimse yok gibiydi koca kasabada.
Evlerin pencerelerinden sızan cılız mum ışıkları, rüzgarın savurduğu karın üzerinde ışık oyunları
yapıyordu.
Mar'ın kasabadaki rivayetlerde mitolojik zamanlardan beri bir gölge gibi bütün diyarları gezdiği söylenir…geniş ve aydınlık bir yüzü, bir ressam tarafından ustaca kıvrılmış ateş rengi saçları,
Kral Menelaus’un kılıcı kadar keskin kirpikleri vardı.
” Adam soğuk duvarlı odasında son kitabını kalemine alıyordu. Oda çok dağınık ve rutubetli idi. >)))
Cebimdekanatseslerim/ Roman
Kadir Ünal
Yağmur Şiiri
Vâreden’in adıyla insanlığa inen Nûr
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından