Tarikat dersi olan irşâdlarda esas gaye, âtıl ve gâfil insanları uyandırmakdı. Katı zühdün yerine, din aşkını, Allah aşkını getirmek, gönüllerde İslâm kardeşliği birlik ve yurt dirliği kurmaktı; dolayısıyla edep, terbiye, ahlâk ve insanlık telkîn eylemekti. İnsanları birbirine sevdirmek, kaynaştırmak gayretinde idiler. Tarîkatların ve tarîkat felsefesinin, ruhun derinliğine sinmiş bir hoşgörülük mesleği olması, bundan ileri geliyordu.