Ömer Faruk
@omerfarukshn7
Bizde ayrı sayılmaz bir kitap bir mihraptan.
Ki uğuldar kubbemiz "Oku" diyen hitaptan.
Arif Nihat Asya
instagram.com/omerfarukshn7
42 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Gönüllerini vefa membaından nasiplendirenler, ateş gibi olan nefislerini gül bahçesi haline getirilmişler demektir. O öyle bir gül bahçesidir ki, içinde zikir gülleri, tesbih bülbülleri, iman ve İrfan çimenleri, ilahi lütuf çiçekleri ve amel-i salih ırmakları vardır.
Hâlbuki vefâ, İslâmi şiarlardan biri ve belki de en esaslısıdır. Gerçi İslâm nazarında esasların esâsı imandır. Fakat imanın aynı zamanda bir vefakarlık tezahürü olduğu da muhakkaktır. Zira vefa, ahte riayet, yani verilen sözde durmadır. İman da ruhlar aleminde Rabb'i tasdik ve ikrara bu dünyada sadakat gösterilmesi, yani netice itibarıyla bir vefakarlıktır.
Gözlerine perde inince (katarakt olunca), hemen onları tedavi etmeye çalışırsın! Gözlerin öyle bir duruma gelmişse, şu dünyanın zevklerini tattığı içindir. Sen o zevklerden bir an bile mahrum kalmamak için de hemen tedavi olmak istersin!
İyi de senin kalp gözün kırk yıldır perdeli ve sen onun tedavisi ile hiç ilgilenmiyorsun!
Okur Takip Önerileri
Sana kemal (manevî olgunluk ve irfan) kapısı bir açılsa, Allah'a karşı isyan ve itaatsizliğe niçin dönesin ki?
Sarayın kapısı kendisine açılan birinin, bir kulübeye geri döndüğünü hiç gördün mü?
Geceleri kalkıp ibadet etmiyorsun, gündüzleri de oruç tutmuyorsun, öyleyken senin bütün o yaşantında ve bütün bedeninde üzüntü ve kederden eser yok! Çünkü gaflet senin kalbini haklamış!
Canlı olan ufak bir iğne batmasına bile derhal tepki verir, ama ölü yıkılışsa ikiye bölsen bile acı duymaz. Şu hâlinle senin de kalbin ölü demektir.
Sen nefsinin sonunda senin hakkından gelecek kadar onun bütün isteklerini yerine getirerek habire güçlendireceksin, ondan sonra da onu alt edip yeneceksin, öyle mi?
Sen ne yaptığının ya farkında değilsin, ya da cahilin tekisin!
Zira tarîkatta esas gâye, Cenâb-ı Hakk'ı korkutma yoluyla değil, sevdirerek tanımaktı. Korkutmak, ürkütmek hayvan terbiyesiydi ve âvama mahsustu, mahlûkatın eşref ve ekmeli olan insâna, hele olgunlaşmış kâmil insâna sevgi yakışırdı. Sevgiden hoşlanmayan yoktu ve olamazdı.
Tarikat dersi olan irşâdlarda esas gaye, âtıl ve gâfil insanları uyandırmakdı. Katı zühdün yerine, din aşkını, Allah aşkını getirmek, gönüllerde İslâm kardeşliği birlik ve yurt dirliği kurmaktı; dolayısıyla edep, terbiye, ahlâk ve insanlık telkîn eylemekti. İnsanları birbirine sevdirmek, kaynaştırmak gayretinde idiler. Tarîkatların ve tarîkat felsefesinin, ruhun derinliğine sinmiş bir hoşgörülük mesleği olması, bundan ileri geliyordu.
《Hesâba çekilmezden evvel, nefislerinizi hesâba çekiniz.》 hadîs-i şerifini uyarak insanın herkesten önce kendi noksanlarını arayıp bulmaya ve onları düzeltip ta'mir etmeye sür'atle sarılması gerçek ma'rifet ve gerçek irfândır.
Bilindiği gibi tarikat halkasından gelip geçen bütün salih ve kâmil velîler kendi kusûr ve noksanlarını araştırmaktan bir an bile gâfil bulunmadıkları gibi nefislerine ithamdan tektir ve horlamaktan da geri kalmamışlardır. Bunun yanısıra îmanlarını kuvvetlendirmek, yakîn duygularını arttırmak ve irfân tahsil etmekten de müstağni' kalmamışlardır.
Beşerîn saâdetinin temeli ve arzû edilen gerçek medeniyetin 《özü》 mesabesinde bulunan Kur'an'ın hükümlerine -künhüne vakıf olarak- tâbi olanların, terakkî yolunda ilerleyip gerçek maksadı nâil olacakları tabiîdir.
Yüzümüzü bu tarafa çeviriyoruz, kıblemizdir diyerekten, gönlünüzü çevirebiliyor muyuz arkadaş? Gönlümüz her türlü masiva ile dolu. Bir namazı acaba üç mü kıldık, dört mü kıldık, okuduk mu, okumadık mı haberimiz bile olmadan "Esselamu Aleyküm" diyerek namazdan çıkıyoruz. Bu nasıl iş? Kıblemiz yok, yüzümüz dönmüş, gönlümüz dönmemiş. Asıl hüner gönlü Allah'a çevirmektir. Gönlü Allah'a çevirmek de "Allah" demekle olur.
Önce kendi nefsinle meşgul ol. Önce kendi nefsine faydalı ol. Kendi nefsini düzelt. Sonra başkaları ile meşgul ol! Başkalarını aydınlattığı halde, kendini eriyip bitiren mum gibi olma.
Niyetin mahalli kalp olduğuna göre de, kalp Selim olmadan sahih niyete ulaşmak zordur.
Manevi terakkinin insana kazandıracağı en büyük sermaye, içteki niyetin Allah için olmasını sağlamaktır.
Sevgi, muhataba değer vermenin en üst seviyesidir. Muhammed İkbal, eğitimin temelinin insana saygı olduğunu şöyle ifade eder:
"İnsanın makamı semadan yüksektir. Eğitimin temeli ise insana saygı göstermektir".