Az çok hepimiz, denizi, yıldızları, ağaçları işte falanları filanları göreceğiz. Bir çok şeyin tadına bakacağız sonra da ister istemez gidiyorum elveda şarkısını söyleyeceğiz. Öyleyse gidenin de kalanın da gönlü hoş olsun!.."
Ne olursa olsun herkesin hayata tutunabilmesi için ailesi, eşi, dostu arkasında dağ gibi olmalı… Bel kemiğidir onlar; var olan ama asla hissettirmeyen bir ailem, yüzüme bakmayan beni yok gören sevdiğim ve hepsi tarafından tek tek unutulduğum dostlarım var. Başardılar ! Belimi büktüler ömürlük derecede hiç doğrultamayacak kadar, beklentimi aldılar yaşamaktan bile… Teşekkür ediyorum hepsine. Ve korkak yapımdan mı bilmem bunları asla dışa vuramadım hiçbir zaman, tek konuşabildiğim yer burası oldu minnettarım.
1000Kitap tanımadığım onlarca insan size de minnettarım uzaksınız öyle kalın böylece iyiki varsınız