Onur Gültekin
@onur_1215
MEB|Öğretmen
52 Hertz
Öğretmen
Lisans
17 Şubat
17 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“Huzur” diyordu İnakhos. “Tek istediğim huzur. Nefret ne ekmeğimizi büyütür , ne de yumuşatır.”
Sayfa 324
Ağzım çürümüş dişlerle, ruhumsa çürümüş hırslarla dolu.
Sayfa 66
Hoş geldin yaşam ! Tecrübenin gerçekliği ile bininci kez yüzleşmeye ; türümün henüz yaratılmamış vicdanına ruhumun demirci dükkanında biçim vermeye gidiyorum.
Sayfa 7
Okur Takip Önerileri
“Kaç arkadaş bıraktık bu kentin kırmızı topraklarına?
Kaç gülüş söndü yüzümüzde?”
Nasıl olurdu, insan minnettarlıktan aklını yitirir miydi?
Sayfa 198Kitabı okuyor
Kasvetli, yağmurlu , karanlık bir gündü , tıpkı yaklaşan yaşlılığım gibi. Birtakım tuhaf fikirler, karanlık hislerle bunalıyordum, kafam cevapsız sorularla doluydu… bendeyse ne onları çözecek güç , ne de istek vardı. Bütün bunları çözmek benim harcım değildi!
Sayfa 42Kitabı okuyor
Malum, hayallerin de yaşatılması gerekir!
Sayfa 29Kitabı okuyor
..,Sırf bunun için yaratılmadı mı o Bir anlığına da olsa, Yakın olmak için senin yüreğine?..
Sayfa 3Kitabı okuyor
Kütük gibi olduğumu söylüyorlardı, ben de gerçekten kütüğüm ben, diye düşünüyordum, ama siz karşıma çıkınca, siz karanlık hayatımı aydınlattınız kalbimi ve ruhumu aydınlattınız ve ben ruhsal huzur bularak diğerlerinden daha kötü olmadığımı anladım…
Sayfa 134Kitabı okudu
Ah, dostum! Mutsuzluk bulaşıcı bir hastalıktır.Mutsuz ile yoksulun birbirinden uzak durması lazım, birbirlerine bulaştırmamak için.Daha önce mütevazı ve sakin hayatınızda hiç yaşamadığınız türden mutsuzluklar yaşattım size.Bütün bunlar eziyor ve yıpratıyor beni.
Sayfa 105Kitabı okudu
Fakat yüzümde sürekli gülümseyen bir maskeyle dolaşmıyordum her zaman.Maskemin düştüğü zamanlar oluyordu.Teklediğim,topalladığım,düştüğüm zamanlar oluyordu.Karanlıklara düştüğüm, umutsuzluğa düştüğüm, uykuya düştüğüm zamanlar…Kendimle baş başa kaldığım zamanlar…Kendimle kanlı çatışmalara girdiğim zamanlar…Kendimi azarladığım, kendimi küçümsediğim,kendimi kendimden kovduğum zamanlar… Kendime küstüğüm, kendimden kaçtığım ve yine kendime kaldığım zamanlar…
Sayfa 263Kitabı okudu
Sabrın sonu selamettir ya, biz gemizi yapalım ; suyu felek elbet gönderirdi…
“Anne! Binalar niye ağaçlardan yüksek?” diyordu.Yorgunluktan ayakta zor duran bu çocuk, bana “Kral çıplak!” Diye haykıran çocuk gibi gelmişti.
Sayfa 227Kitabı okudu
Oysa benim tek istediğim, bu barbar dünyada bir medeniyet kırıntısıydı.
Sayfa 85
Yaşasın! Her şeyi göze alan cesur insanlar.
Sayfa 116Kitabı okudu
