Boğuşmak, hayat denen sebepsiz savaş için,
Yaşamak, en sonunda dikilen bir taş için.
Bütün ıstırapların işte en korkuncu bu !
Bir avuç toprak olmak, düşünen bir baş için.
Orhan Seyfi Orhon
Sayfa 20 - Çokları anlamadan yaşadıkları için yaşayamıyor. Adeta hayatla boğuşuyorlar. Çok ıstırap çekip, neticede yenik düşüyorlar.Şair dizeleriyle böylelerini tasvir etmiş.Kitabı okuyor