Antolojilerle kılavuz kitapların çoğunda, mazmunlar kelimeler gibi çevrilirken veya tanımlanırken, şiirsel anlamlandırma, metnin iç dinamikleriyle değil, dışında saptanmış gibi yorumlanıyor.
Tabii ki ortada bu yöntemin çözmeye çalıştığı bir problem var: Dil, devrim sahası olduktan sonra, devrim-öncesi metinler anlaşılmaz hale gelmiştir. Ama yöntemin hem temeli, hem sonucu da Osmanlı şiirinin "klişeleşmiş" bir edebiyat olarak yargılanması oluyor.
Bu da ortada bir problem. Yeni Türk edebiyatını kurmaya çalışanların bu değer yargısı sistematik bir şekilde eleştirilmemiştir. Hazır malzeme olarak ele alınmaktadır mazmun, donmuş bir kaynak olarak görülmektedir. Ve böylece yorumlama geleneği de donmuştur, geliştirilememektedir.
Sayfa 132 - Victoria Holbrook