Bizim ve çevremizin biz ve çevremiz olduğunu kim ispatlayabilir. Bütün evrenimiz,yaşadığımız boyuta yabancı bir uçurumda canavarca rüyaların işkencesi altında uyuyan birinin rüyasındaki gölgelerden ibaret değil mi? Rüya görenin hayal gücü bizimkinden çok daha geniştir,çok daha mantıklı,çok daha korkunçtur. Bize asır gibi gelen,onun için saniyenin onda biri kadardır. Ordular gezegeni ele geçirir,uluslar doğar,kaybolur. Ve rüyayı gören ya da rüya görenin gölgesi bizden biriymişçesine aramızda dolaşır,bu arada uzaktaki diğer benliği bizim ulaşamayacağımız bir dünyada uyumaktadır. Mesela tıpkı yatağımda uyurken gölgemin sepetli kızla konuşması gibi… Belki rüyayı gören sensindir,belki benimdir,belki bambaşka biridir. Ötelerden bir ses “Kalk! Vaktin geldi!” diye gürlediğinde uyanınca,rüyanın gölgeleri olan bizler bütün evrenle birlikte yokluğa sürüklenmiş olabiliriz.